Het Lexhybos, een eeuwenoud stuk groen in de gemeente Sittard-Geleen in Nederlands Limburg, wordt met kap bedreigd om plaats te ruimen voor industrie en stroomvoorziening. Lexhybos blijft Bos, een groep activisten en bewoners, kwam samen met het Graetheidecomité op straat en hield een mini-bosbezetting als voorproefje.
Belangrijk natuurgebied bedreigd met kap
De groene specht, de das, de alpenwatersalamander, de kokerjuffer, de platworm, de Europese kwartel en de buurtbewoner – het zijn maar een aantal van de aardlingen die zich thuisvoelen in de Graetheide, het groene hart van Sittard-Geleen. Al jaren roepen verschillende natuur- en buurtorganisaties op om het héle gebied te beschermen. In het nieuwe voorstel voor de Omgevingsvisie 2040 van de gemeente werd echter het Lexhybos, dat een groot deel uitmaakt van Graetheide, niet opgenomen als beschermd natuurgebied. Dat terwijl het wel onderdeel is van het Natuurnetwerk Limburg, en een hoge ecologische waarde heeft als corridor voor migrerende diersoorten.
In het plan van de gemeente staan zelfs dat delen van het Lexhybos gekapt mogen worden ten gunste van de uitbreiding van de Chemelot-campus, het petro-chemische industrie- en researchterrein dat grenst aan de Graetheide. Daarnaast zou er bos gekapt mogen worden voor een nieuwe hoogspanningscentrale, die vooral het Chemelot-industrieterrein van stroom zou voorzien, omdat de huidige verouderd is. Die nieuwe centrale zou de oude ter plekke kunnen vervangen, of op het Chemelot-terrein zelf gebouwd kunnen worden. Het Lexhybos zou niet het eerste bos zijn dat gekapt wordt voor de uitbreiding van vervuilende industrie in Sittard-Geleen: in 2022 werd een deel van het Sterrebos gekapt voor de uitbreiding van een autofabriek. In tijden van ecologische, biodiversiteits- en stikstofcrisis is dit grof en onverantwoordelijk!
Minibosbezetting
Na publicatie van een opiniestuk in de lokale krant organiseerde Lexhybos blijft Bos in maart 2025 tijdens de inspreekavond over het nieuwe Omgevingsplan 2040 een succesvolle demonstratie en bannerdrop, die niet ongezien voorbijging aan de deelnemers van de inspreekavond, en nog dagenlang de talk-of-the-town waren. Daarnaast hielden ze een mini-bosbezetting, en gaven ze klimtraining aan buurtbewoners. Daarmee gaven ze een voorproefje en daarmee ook een waarschuwing van wat er staat te gebeuren wanneer het bos gekapt zou worden. Hoewel het Omgevingsplan helaas onveranderd is gebleven, zijn de omwonenden van het Lexhybos nu wel klaar om hun belangrijke natuurgebied te beschermen op het moment dat de vernietiging van het natuurgebied in gang gezet wordt. Lees hier of hier meer over hun actie.
Het Actiefond is trots dit voorproefje te hebben ondersteund, en blijft solidair met andere bosbezettingen in Nederland en wereldwijd, en met iedereen die actie onderneemt tegen grootschalige natuurverwoesting!
In 2019 kreeg het Dolfinarium in Harderwijk te horen dat hun dierentuinvergunning moest worden aangescherpt: onwenselijke gedragingen bij dieren mochten niet langer voorkomen. Echter heeft het dierenpark deze afspraken sindsdien herhaaldelijk geschonden. Dierenrechtenorganisatie Bite Back heeft daarom een handhavingsverzoek ingediend en eist onmiddellijke ingreep.
In 2019 bracht de Visitatiecommissie Dierentuinen een bezoek aan het Dolfinarium in Harderwijk. Er werd vastgesteld dat de dierentuinvergunning moest worden aangescherpt, onder andere vanwege onwenselijke gedragingen van de dieren. Desondanks legde dierenrechtenorganisatie Bite Back in 2023 en 2024 videobeelden vast waarop dit gedrag nog steeds zichtbaar is. Gezien de herhaalde schendingen van de in 2019 vastgelegde afspraken, dringt de organisatie aan op directe handhaving.
Naar aanleiding hiervan heeft Bite Back een handhavingsverzoek ingediend dat onderdeel is van hun bredere campagne Dolfinariumvrij. Deze campagne omvat maandelijkse protestacties bij het dierenpark zelf en bij bedrijven die met het Dolfinarium samenwerken. Met het handhavingsverzoek en de campagne beoogt de organisatie het onnatuurlijke gedrag dat aan dieren wordt opgelegd terug te dringen en het Dolfinarium verder ter discussie te stellen.
De campagne heeft inmiddels geleid tot meer dan vijftig nieuwsartikelen die het Dolfinarium verder in diskrediet brengen. Daarnaast hebben verschillende bedrijven hun banden met het dierenpark verbroken — waaronder NS, vanwege zorgen over dierenwelzijn en de schending daarvan. Bite Back is vastbesloten om de sucesvolle campagne dit jaar ook verder uit te breiden.
Het Actiefonds is trots om het handhavingsverzoek van Bite Back te steunen en blijft strijden voor beter dierenwelzijn en sterkere dierenrechten.
De Europese grenswachtorganisatie Frontex’ gewelddadige operaties beperken zich niet tot het Europese continent: hun samenwerking met de wapenindustrie strekt zich uit van Palestina tot Senegal. Ter gelegenheid van Frontex’ 20e verjaardag roept de Missing Voices groep in Dakar op tot de totale afschaffing van het Europese grensagentschap.
Frontex, de wapenindustrie en Palestina
Sinds 2014 zijn er honderdduizenden mensen verdwenen op weg naar Europa. Frontex, het beruchte grensagentschap van de EU, door haar samenwerking met gewelddadige milities en autoritaire regeringen, is verantwoordelijk voor de meeste van deze verdwijningen. Sinds haar oprichting is Frontex uitgegroeid tot het meest gefinancierde en dodelijkste agentschap in de Europese Unie. Met een enorme verhoging van het budget heeft het een vloot van drones en vliegtuigen opgezet om de Middellandse Zee, de Sahara en de Atlantische Oceaan in de gaten te houden, zonder directe hulp te bieden bij noodsituaties op zee.
Verschillende bewakingstechnologieën die door Frontex worden gebruikt zijn van Israëlische makelij. In 2020 kocht het Frontex een dronevloot ter waarde van 100 miljoen euro van Elbit Systems en Israel Aerospace Industries, bedrijven waarvan bekend is dat ze de bezette Palestijnse gebieden en hun bevolking gebruiken als test- en ontwikkelingsgebied. Beide bedrijven zijn steunpilaren van de Israëlische bezettingsmacht en zijn medeplichtig aan de huidige genocide in Gaza. Bovendien heeft Frontex in 2024 BeeSense, een ander Israëlisch bedrijf dat drones maakt en nauwe banden heeft met het IOF, genoemd als een geschikte partner voor EU-lidstaten om wapens en surveillancetechnologie van te kopen.
Frontex is dus niet alleen verantwoordelijk voor de dood en verdwijning van honderdduizenden mensen aan de buitengrenzen van Europa, het draagt ook bij aan de voortdurende offensieven in Gaza en de Westelijke Jordaanoever en de huidige genocide op Palestijnen door haar langdurige samenwerking met de Israëlische wapenindustrie.
Deze medeplichtigheid linkt het lijden van migranten naar Europa en Palestijnen aan elkaar. De acties van Frontex, waaronder illegale pushbacks en onrechtmatige detenties, schenden mensenrechten en spelen systemen van onderdrukking in de hand, in de Middellandse Zee, de Sahara, de Atlantische Oceaan en Palestina.
De Missing Voices groep
De operaties van Frontex beperken zich niet tot de geografische grenzen van Europa. Sinds juni 2022 is het agentschap actief op Senegalees grondgebied en in Senegalese wateren, in samenwerking met de regering. De groep Missing Voices (REER) werd opgericht in oktober 2023 nadat meer dan 7.000 mensen vermist raakten op de Atlantische route, die vertrekt vanuit Senegal of Mauritanië. De groep heeft als doel een online database op te bouwen waarin de families van de vermisten met elkaar in contact kunnen komen, hun verhalen kunnen delen en de aandacht kunnen vestigen op de vaak over het hoofd geziene gevolgen van deze verdwijningen.
“20 jaar Frontex: An Anniversary Marked by a Tragic Record.”
Op 7 december 2024, ter gelegenheid van de 20e verjaardag van Frontex, organiseerde de groep Missing Voices een groot protest voor de ambassade van de Europese Unie in Dakar om de ernstige onrechtvaardigheden van dit agentschap aan te klagen en hun solidariteit te betuigen met het Palestijnse volk. Het evenement belichtte de geschiedenis van Frontex, haar relaties met de wapenindustrie en haar banden met Israëlische bedrijven en hun rol in bewakingssystemen die zowel tegen migranten als in het Israëlisch-Palestijnse conflict worden gebruikt. Het evenement, met verschillende sprekers en getuigenissen, ging ook dieper in op de invloed van Frontex en de EU op de Senegalese burgers en soevereiniteit, en legde de medeplichtigheid van Afrikaanse regeringen aan mensenrechtenschendingen door het implementeren van Europees migratiebeleid op Afrikaanse bodem bloot. Lees hier meer (in het Frans) over het huidige migratiebeleid van Senegal.
Tijdens het evenement verstoorde de politie de bijeenkomst en beval het te beëindigen. De oprichter van de groep Missing Voices, Ibrahima Konate, werd gearresteerd nadat hij had geweigerd het geautoriseerde evenement te staken. Zijn detentie van 2 weken is een zorgwekkend teken van de achteruitgang van de Senegalese democratie en het recht op vrije meningsuiting.
Ondanks Kanote’s arrestatie was het evenement een succes. Het verband tussen de onderdrukking en genocide in Palestina, Frontex’ gewelddadige operaties en Europa’s neokoloniale migratiebeleid in Afrikaanse staten werd besproken en uitgelegd. De Missing Voices groep zal doorgaan met het organiseren van evenementen en acties die deze kwesties aan de orde stellen en blijven oproepen tot de afschaffing van Frontex!
Het Actiefonds is trots dit evenement te hebben gesteund en zal de Missing Voices groep en elke organisatie die strijdt tegen Frontex, de wapenindustrie en de genocide in Palestina blijven steunen. Don’t push back migrants, push back Frontex!
Op 20 maart 2025 organiseerde XR Rutshuru, een jongerenbeweging voor directe actie uit Noord-Kivu in de Democratische Republiek Congo, een vreedzame mars in Kinshasa. Ze protesteerden tegen het besluit van de regering om 27 olieblokken en drie gasblokken te veilen in een van de laatste intacte bossen ter wereld: het Virunga National Park en de cruciale veengebieden.
Slechts enkele maanden na de VN-klimaatconferentie COP26 en de ondertekening van een overeenkomst van 500 miljoen dollar om het Congolese regenwoud te beschermen, kondigde de regering van de DRC de veiling aan van 27 olieblokken en drie gasblokken. Deze winningslocaties doorkruisen het Virunga National Park – een hotspot van biodiversiteit, waar talloze plant- en diersoorten leven en waar lokale gemeenschappen en inheemse volken direct afhankelijk zijn van het ecosysteem. Het besluit wordt gezien als een ernstige bedreiging voor zowel de biodiversiteit als de leefomgeving van deze gemeenschappen, met verstrekkende gevolgen voor het wereldwijde klimaat: drie van de blokken overlappen een van de grootste koolstofputten ter wereld.
In reactie hierop begon XR Rutshuru met het informeren en mobiliseren van lokale gemeenschappen en inheemse volken rond het Virunga National Park. In het kader van deze campagne organiseerden zij een vreedzame mars in Kinshasa, de hoofdstad van de DRC, waarin zij opriepen tot het intrekken van de olie- en gasaanbestedingen, het ter verantwoording roepen van grote vervuilers voor de schade die hun industrieën hebben aangericht, en tot meer investeringen in hernieuwbare energie.
Tijdens de mars droegen activisten borden met krachtige boodschappen: Climate Justice Now! Bevrijd Congo! Fossielvrij Virunga!
Het Actiefonds is trots om deze actie te steunen en blijft zich inzetten voor de strijd voor klimaatrechtvaardigheid.
Op 8 maart 2025 organiseerde Feministas en Rotterdam, samen met grassroots collectieven, een krachtige mars tegen de systemische onderdrukking van vrouwen, transgender personen, migranten en raciale gemeenschappen. In hun strijd roepen zij op tot gelijkheid, rechtvaardigheid en vrijheid voor iedereen!
De mars startte om 16.00 bij het Stadhuis Rotterdam, waar de aanwezigen werden verwelkomd met een speech en een optreden van Rhythms of Resistance. Een half uur later vertrokken ze richting Rotterdam Centraal, waar prominente sprekers uit de lokale feministische en activistische gemeenschap hen ontvingen. De sprekers waren onder andere Feministas in Rotterdam, Erev Rav, Verzet tegen Oorlog (Veto), Miryam Mejhed, Diana Salaymah en Transexual Flame Princess, die de strijd van asielzoekers in Nederland belichtten.
Na de toespraken liepen de deelnemers naar Roodkapje voor een nazorgruimte, waar het evenement werd afgesloten met gesproken woord, reflectie en het gezamenlijk verbreken van het vasten. Dit was een krachtig moment van emotionele steun en solidariteit in de strijd voor bevrijding.
Het Actiefonds blijft solidair in de strijd en is trots deze krachtige mars te hebben gesteund.
Op 6 april 2024 werd de jaarlijkse anti-abortusmars van de ultraconservatieve Tsjechische lobbygroep Hnutí pro život (“Movement for Life”) verstoord. Terwijl hun aanhangers door de straten van Praag trokken, botsten ze op een vastberaden tegenbeweging van onderop: Koalice Neprojdou! (“Coalitie: Ze komen er niet langs!”). Met een enorme blokkade dwongen zij de mars een andere route te nemen, wisten ze deze urenlang te vertragen en vroegtijdig te beëindigen.
De zogenaamde Movement for Life maakt deel uit van een bredere internationale “anti-gender scene” die toegang tot abortus wil beperken en LHBTQIA+ mensen gelijke rechten wil ontnemen. In het verleden heeft de Movement for Life zich gepresenteerd als een filantropische organisatie om de steun van politici en instellingen te vergaren. Ze hebben zich echter niet onthouden van publieke haatcampagnes, zoals blijkt uit de publicatie en verspreiding van boeken over de “behandeling” van homoseksualiteit en hun kritiek op noodhulp in de vorm van anticonceptie. De mars van 6 april was wederom een poging om het anti-abortusbeleid in Tsjechië te versterken en conservatieve idealen verder door te drukken.
In reactie op de mars van de Movement for Life bundelden meerdere oppositiegroepen hun krachten en vormden ze Koalice Neprojdou! (“Coalitie: Ze komen er niet langs!”). Zo’n 500 mensen werden gemobiliseerd om de Legií-brug in Praag te bezetten, waardoor de mars werd vertraagd en moest worden omgeleid via de naburige Jirásek-brug. Zelfs het slotstuk op het Wenceslausplein werd ingekort en verstoord, waardoor de mars een groot deel van haar impact verloor.
Het succes van deze actie werd ook weerspiegeld in de Tsjechische media, die naar de Movement for Life verwees als een “anti-abortus beweging,” een label waar de organisatie zelf afstand van probeert te nemen door te beweren dat ze slechts “pro-familie” zijn.
Het Actiefonds is solidair met Koalice Neprojdou! en steunt met trots de beweging voor een waardig en leefbaar bestaan voor vrouwen en queers.
Het Actiefonds hangt 300 posters op in het hol van de leeuw – Den Haag – om te protesteren tegen de verdeel en heerstactieken die de huidige regering toepast.
De zittende coalitie wil het demonstratierecht inperken. Dit druist in tegen het Europees Verdrag van de Rechten van de Mens en is een fase in het draaiboek van ultrarechtse stromingen om stapsgewijs absolute macht te vergaren. We moeten ons niet laten verdelen en ons uitspreken tegen de tegenstelling tussen “anarchisten” en “gezagsgetrouwe burgers” die gebruikt wordt om de afbraak van grondrechten goed te praten. Omdat we willen laten zien dat we dit niet zomaar laten gebeuren hebben we 300 posters in het centrum van Den Haag opgehangen met de teksten “Demonstreren is een mensenrecht!” en gebaseerd op de bekende preek van Niemöller “Toen ze de activisten arresteerden, zei ik niets. Ik was immers geen activist.”
In Nederland loopt een gesprek over de gevaren van extreemrechts al gauw vast op de vraag of een extreemrechtse leider nou wel of niet de reïncarnatie van een nationaalsocialist is. Dit is begrijpelijk in een context waar op school toch vooral de singulariteit van de Tweede Wereldoorlog wordt benadrukt. In dit geval vrezen wij echter dat het het adequaat reageren op en voorkomen van een veelvoud aan repressieve en koloniale regimes in de weg staat en belet het ons ervan om ons nou echt af te vragen wat de les is die fascisme ons meegeeft. We leven in het nu, waar repressieve regimes gestoeld in wit-nationalistisch gedachtegoed allang actief zijn op het wereldtoneel.
In een tijd van Big Tech, Trump en misselijkmakende gebaren door ‘s werelds rijkste man is een inperking van het demonstratierecht echt het laatste wat we nodig hebben.
Het Actiefonds is trots op de ontwrichtende en ontregelende acties die wij de afgelopen jaren hebben mogen ondersteunen.
Ook in actie komen voor het demonstratierecht? Bestel de posters en stickers hier.
Vanaf de jaren ‘90 begint Het Actiefonds met het steeds verder uitbreiden van onze solidariteitscampagnes. Zo ging op 21 januari 1996 de campagne ‘Heineken uit Birma’ van start. Deze campagne had als doel donaties op te halen voor activisten en de samenwerking tussen Heineken en de militaire dictatuur te stoppen. Na meerdere succesvolle acties en twee Birmadebatten in de Tweede Kamer, georganiseerd door Het Actiefonds en het Burma Centrum Nederland, trok Heineken zich uiteindelijk terug uit Birma (tegenwoordig door Nederland aangeduid als Myanmar).
Eind 1995 werd Het Actiefonds gewezen op de plannen van Heineken om een bierbrouwerij te bouwen in samenwerking met de militaire junta in Birma. Leiders van de grootste oppositiepartij riepen het internationale bedrijfsleven op niet te investeren in Birma, omdat deze investeringen de positie van de militairen versterkten. Naar aanleiding hiervan voerde Het Actiefonds samen met ASEED Europe (Action for Solidarity, Equality, Environment and Diversity) een gesprek met Heineken om de campagne aan te kondigen en hen de kans te geven om vooraf te reageren. Uit dit gesprek kwam te verstaan dat Heineken door wilde gaan met investeren, hoewel ze de analyse van Het Actiefonds deelden en de betrokkenheid met de militaire dictatuur niet ontkende. Daarop begon Het Actiefonds op 21 januari 1996 met de campagne. Ze organiseerden verschillende succesvolle acties, waaronder sommige ook op de stoep voor de Heinekenbrouwerij in Amsterdam. Deze campagne heeft zowel landelijk als regionaal veel media-aandacht gekregen.
Daar bleef het niet bij, want op 15 februari 1996 organiseerden Het Actiefonds en het Burma Centrum Nederland een Birmadebat, waaraan politici van de partijen D66, GroenLinks, PvdA, CDA en VVD deelnamen. Ze gingen toen in gesprek met de Federatie Nederlandse Vakbeweging (FNV), Amnesty International en het Nederlands Centrum Handelsbevordering. Een opvallende afwezige in het debat was de directie van Heineken, die niet inging op de uitnodiging van Het Actiefonds. De boodschap die uiteindelijk naar voren kwam, was dat de meeste bedrijven geen commentaar leveren op de sociale en politieke omstandigheden in de landen waar zij zaken doen.
Een half jaar later, nadat het Europees Parlement in september 1996 een resolutie aannam die opriep tot meer handelsmaatregelen, werd er een tweede Birmadebat georganiseerd. Ditmaal slaagden Het Actiefonds en het Burma Centrum Nederland erin om meer steun te krijgen. Hoewel Heineken van mening was dat ze volgens hun eigen normen en waarden konden blijven investeren, waren ze door de publieke druk genoodzaakt een ander besluit te nemen. Op den duur ging Heineken zo in juni 1996 door de knieën en kreeg Het Actiefonds een flinke aanwas van nieuwe donateurs. De campagne ‘Heineken uit Birma’ werd een succes.
Het Actiefonds zag de zaak met Heineken als een reden om zich verder te verdiepen in de rol van het internationale bedrijfsleven in het in stand houden van dictatoriale regimes. Het was belangrijk om, na de oproep aan Heineken, de aandacht in Nederland en Europa voor Birma vast te houden. Eind 1996 startten Het Actiefonds en het Burma Centrum Nederland een campagne ter ondersteuning van de democratiseringsbeweging in Birma, met een focus op alle Europese bedrijven die handelsrelaties met het land willen aangaan en/of onderhouden.
Dit blijft tot op de dag van vandaag een beweging waar we solidariteit mee tonen. In maart 2021 nog steunde Het Actiefonds demonstranten die de straat op gingen tegen de gewelddadige militaire coup, waarbij de toenmalige oppositie opnieuw gearresteerd werd.
Wil jij ook geschiedenis schrijven? Donateurs zijn ook in 2025 hard nodig. Iedere donatie aan Het Actiefonds helpt!
Op 11 oktober 2024 bezette Donderberg Sauvage het Donderbergbos in Laken, Brussel. Met tenten en boomhutten strijdt de groep tegen de verdere betonnering van de stad en voor het behoud van 4 hectaren hoog ecologische waardevol bos!
Midden in een dichtbevolkte wijk ligt het Donderbergbos, een schaduwrijk verstopplekje, een schakel in de ecologische corridor van Brussel, met enkele bomen die zo oud zijn dat ze geclassificeerd zijn. Juist dit stukje verademing voor mens, plant en dier wil het gemeentebestuur van Laken betonneren. Op de plaats van het bos moet een school komen. Dit plan dateert van 10 jaar geleden en is een prestigekwestie geworden voor enkele politici. Zij willen het bouwproject doorzetten ondanks dat er geen vraag meer is naar nieuwe schoolgebouwen en er genoeg leegstaande gebouwen gerenoveerd zouden kunnen worden als alternatief. Een groep buurtbewoners verzet zich al jaren tegen het plan onder andere door middel van juridisch procedures. Maar zonder succes.
Toen in de zomer van 2024, ondanks de onvrede, alle bouwvergunningen verleend werden en de kap van de Donderberg onvermijdelijk leek, besloot Donderberg Sauvage het heft in eigen handen te nemen. Ze startten een langdurige bezetting van het bos, bouwden boomhutten en een tentenkamp. Ze zijn van plan er te blijven zitten tot het Brusselse stadsbestuur de plannen voor het bouwproject afblaast.
De bosbezetter krijgen veel media-aandacht en steun uit de buurt en de rest van het land – iedere dag brengt iemand soep! De eerste maand van de bezetting werd gevierd met honderden bezoekers en nog meer soep, activiteiten en workshops.
Het Actiefonds is trots op de boomklimmers, en blijft hen steunen tot de bouwplannen van de kaart zijn. Voor een leefbare stad, voor mens, plant en dier!
Uit opiniepeilingen van I&O Research blijkt dat de meerderheid van Nederland voorstander is van meer klimaatbeleid, betaalbare huurwoningen, een hoger minimumloon en meer vaste contracten. Toch wordt Nederland met iedere verkiezing rechtser en winnen fascisten in het binnen- en buitenland terrein. Linkse Soep verzorgt laagdrempelige avonden voor een grote groep progressief-linkse mensen in Nederland die zich enorm zorgen maakt om de huidige extreemrechtse regering, maar vaak niet waar ze moeten beginnen om ertegen in actie te komen.
Nu we al maanden onder het meest rechtse kabinet ooit leven voelen vele progressievelingen en radicalen zich eenzaam, bang en ontheemd. Op onze telefoons zien we wat er mis gaat in de wereld, delen we berichten en komen we in actie, maar aan het eind van de dag voelt het soms vluchtig en nooit genoeg.
“We moeten elkaar leren kennen – elkaar zien, weten dat de mensen waarmee je samenwerkt te vertrouwen zijn, begrijpen wat de ander kan, wat je aan elkaar hebt. En dat gaat niet zomaar via een Signal-chat”, aldus de initiatiefnemer van Linkse Soep. Offline bij elkaar komen, in de buurthuizen en op andere openbare plekken, bleek immers een heel effectieve methode in allerlei protestbewegingen in de jaren zeventig. En juist nu is deze verbinding weer cruciaal.
Want we staan niet alleen, en om dat te beseffen is het kleinste gebaar al voldoende. Vandaar het nieuwe initiatief voor een ‘linkse eetclub’, gesteund door het Actiefonds. Iedere maand komen mensen van verschillende leeftijden, achtergronden en politieke stromingen bij elkaar om soep te eten, terwijl ze praten over de staat van ons land en wat we ertegen kunnen doen.
De bijeenkomsten zijn laagdrempelig: zowel mensen met veel als geen actie-ervaring komen erop af, al is het maar om onder mensen te zijn die zich evenveel zorgen maken en bereid zijn daar iets aan te doen. Iedere keer neemt iedereen één iemand anders mee die misschien ook wel wat gemeenschap kan gebruiken, met het idee dat de soepmaaltijden uiteindelijk uitgroeien tot een groot decentraal netwerk van activisten waarmee we de komende jaren de regering het hoofd kunnen bieden.
Op de eerste bijeenkomst een paar weken terug kwamen al 25 mensen af die elkaar wisten te inspireren. Ze maakten groepen aan om met elkaar in contact te blijven en zo gestaag een solide gemeenschap van linkse mensen
Het Actiefonds is trots om Linkse Soep te steunen. Juist dit soort bescheiden ogende initiatieven zijn essentieel om een beweging op te bouwen en politieke macht te vergaren. Kortom, voor ons smaakt het naar meer.
Help Het Actiefonds met 10 euro per maand en steun daarmee acties wereldwijd.
doneer nu