Een brief vanuit de gevangenis over strijden tegen uitputting van de natuur

Al decennialang wordt de natuur in Indonesië, en specifiek op de Molukken, steeds meer uitgebuit door (vaak buitenlandse) grote bedrijven. Ze vissen, hakken en graven het land leeg en laten daarbij niets meer achter voor de oorspronkelijke bewoners. In het dorpje Haya op de Molukken was het laatst weer raak: een groot internationaal mijnbouwbedrijf begon een grote zandafgraving dichtbij het dorp, waarbij de kustlijn en de natuur daar werden vernietigd. Dit heeft grote gevolgen voor de plaatselijke bevolking. Om de vernietiging te stoppen kwamen mensen in opstand, daarbij werden twee jongeren opgepakt voor brandstichting.

Zij zitten nu in de gevangenis, en wachten op hun rechtszaak. De actiegroep Kora Maluku strijdt voor hun vrijlating, en tegen de verdere uitputting van de natuur op de Molukken. Dit doen zij onder andere door een bijdrage van Het Actiefonds.

Vanuit de gevangenis stuurde de jongeren ons een brief over hoe het met ze gaat. Die delen we graag. Hun stemmen zijn gevuld met meer dan alleen pijn; ze zijn gevuld met hoop, moed en een diepe liefde voor hun land. Het lezen van deze brief is niet alleen naast hen staan, maar ook hun strijd levend houden en ervoor zorgen dat hun stemmen niet het zwijgen worden opgelegd.

Ik, het land van de gewoontes en de natuur

Waarom zeg ik dit? Omdat ik inheems ben, geboren op een plek die me altijd heeft geleerd respect te tonen, met waarden en tradities die zowel mens als natuur verbinden en beschermen in mijn land, Haya Village. Een land gezegend met overvloedige natuurlijke rijkdommen, zowel op het land als in de zee, een land dat het sociale leven koestert, een land waarvan de mensen gehoorzaam blijven aan het gewoonterecht dat altijd ons milieu beschermt.

Maar helaas zijn wij, Haya-mensen, slechts gewone mensen die simpelweg onze natuur willen beschermen tegen de handen van de slechteriken, degenen die het willen vernietigen voor het plezier van de hebzuchtigen en egoïsten.

Assalamualaikum Wr. Wb.

Op 18 februari 2025 werd ik beschuldigd en tot verdachte verklaard in de brand in een van de bedrijven die rood zand verwerken langs de kust van mijn thuisland. Ik wilde alleen maar onze natuur beschermen tegen de dreiging van ernstige kusterosie. Deze strijd eindigt hier niet. Sterker nog, ik ben ontzettend trots op mijn kameraden die tot op de dag van vandaag blijven strijden voor mijn bevrijding van mijn onrechtvaardige opsluiting, en die voor de sluiting van dat bedrijf strijden. Eerlijk gezegd was ik tot tranen toe geroerd toen ik de inspanningen zag van degenen die nooit hebben opgegeven. Ik wil alleen maar zeggen: jullie zijn de strijders die de Haya-bevolking altijd zal herinneren.