Alarm Phone Network organiseert een herdenkingsactie voor vijftien vluchtelingen die op gewelddadige manier om het leven zijn gebracht door de Spaanse grenspolitie. Ze organiseren een driedaagse conferentie in Ceuta. Op de laatste dag zal er een sit-in zijn aan het strand grenzend aan Algerije, om gezamenlijk met Algerijnse nabestaanden en sympathisanten stil te staan bij de slachtoffers.
De Europese Unie slaagt er steeds beter in vluchtelingen al tegen te houden voordat ze Europa kunnen bereiken. Het Europese anti-vluchtelingenbeleid wordt steeds verder van de kusten van Europa uitgevoerd. Zo vallen er veel slachtoffers op de Middellandse Zee: er wordt geschat dat al 20.000 mensen sinds 2000 zijn overleden tijdens de overtocht naar Europa. Door deze verschuiving van de grenzen wordt de situatie uit de Europese beeldvorming geduwd.
Op 6 februari 2014 in de Spaanse enclave Ceuta, dat Gibraltar verbindt met het Afrikaanse vasteland, zijn vluchtelingen door de Spaanse grenspolitie tegengehouden met rubberen kogels en rookbommen. Een deel van hen die zich nog in de Marokkaanse wateren bevonden, hebben ze laten verdrinken. Zo zijn vijftien mensen om het leven gekomen. De Spaanse grenspolitie, die gefilmd is tijdens deze actie, is niet berecht. De bekendheid van deze gewelddadige actie is een uitzondering tussen alle mensen die in stilte vermist geraakt zijn.
De groep Alarm Phone Network organiseert een jaarlijkse herdenkingsactie voor deze slachtoffers in Ceuta. Alarm Phone Network is een soort service die bootvluchtelingen op de Middellandse Zee kunnen bellen als er mensen in nood zijn: Alarm Phone Network probeert vervolgens de juiste kustwacht in te lichten. Er zal een driedaagse conferentie plaatsvinden met lezingen, een persconferentie, fototentoonstelling, trainingen voor mensenrechtenadvocaten en uitwisselingen tussen nabestaanden uit vele landen. Op de laatste dag zal er een sit-in zijn aan het strand tegelijk met lotgenoten en nabestaanden uit buurland Algerije.
Foto: Maurice Stierl
Het Actiefonds zag in het afgelopen jaar meer acties omtrent klimaatproblematiek dan ooit tevoren. Niet zo heel gek, want het klimaat gaat ons allemaal aan. Een kleine terugblik op de meest spraakmakende projecten die we mochten steunen in 2019.
Klimaatmars
Stromende regen kon de tienduizenden demonstranten niet tegenhouden: de klimaatmars op 10 maart dit jaar telde alleen al in de hoofdstad maar liefst zo’n 40.000 mensen! Dit is de grootste klimaatdemonstratie tot nu toe in de Nederlandse geschiedenis. Wereldwijd werd er overal gedemonstreerd voor een ambitieuzer klimaatbeleid. Betogers eisten oplossingen van overheden en grote vervuilende bedrijven zoals Shell.
Het Actiefonds steunde verschillende groepen die zich inzetten tegen klimaatverandering en voor een schonere wereld. Zo liep Code Rood een blok in de grote klimaatmars in Amsterdam: zij verenigden zich met andere actiegroepen zoals ASEED, GroenFront!, Fossil Free Culture NL en Extinction Rebellion. Code Rood wilde met hun aanwezigheid het fenomeen burgerlijke ongehoorzaamheid normaliseren. Verder was de klimaatmars een goede gelegenheid om te mobiliseren voor acties in de daaropvolgende maanden. Code Rood biedt een radicale politieke analyse van het klimaatprobleem en wil met organisatie van onderop samen vechten voor systeemverandering en klimaatrechtvaardigheid!
Bruggen bouwen
Een ander project dat Het Actiefonds steunde was het Blok Tegen Klimaatracisme van de groep Climate Liberation Bloc, als onderdeel van de landelijke antiracisme demonstratie op 23 maart. Comité 21 Maart organiseerde deze demonstratie in het teken van de Internationale Dag Tegen Racisme. Het Climate Liberation Bloc wilde met haar deelname de link leggen tussen de milieubeweging en de antiracisme beweging. De groep werd in 2017 opgericht en heeft onder andere als doel de klimaatbeweging te dekoloniseren.
Intersectionaliteit en het bouwen van bruggen tussen verschillende sociale strijden is essentieel voor de beweging als geheel. Daarom steunde Het Actiefonds verderop in het jaar de groep Queers4Climate. Zij vormden onderdeel van de klimaatstaking op 27 september; de eerste publieke actie van deze nieuw opgerichte en diverse groep LGBTQIA+ activisten. Volgens eigen zeggen is het juist voor LGBTQIA+ mensen belangrijk om zich te bekommeren om klimaatactivisme, omdat het veel moeilijker vechten is voor gelijke rechten, vrijheid en gelijkwaardigheid in een maatschappij waarin de schadelijke effecten van klimaatverandering steeds zichtbaarder worden.
Gemarginaliseerde groepen en mensen die moeten dealen met systematische onderdrukking zullen erkennen dat de machten die hen onderdrukken dezelfde zijn als die onze planeet uitputten. Alle strijden zijn verbonden: alleen als we solidair zijn met elkaar kunnen we overwinningen boeken!
Ten minste 500.000 rijstboeren kunnen moeilijk rond komen sinds de Filipijnse overheid begin dit jaar de rijstmarkt open gooide voor import. Lokale ngo’s komen met steun van Het Actiefonds in actie.
In februari van dit jaar werd de Rice Tariffication Law (RTL) aangenomen door de Filipijnse overheid. Door de importtarieven te verlagen hoopte de overheid de Filipijnse rijstsector weer competitief te maken. Maar daardoor zijn de prijzen van rijst nu zodanig gezakt dat ten minste 500.000 boeren moeilijk rond kunnen komen. Velen van hen nemen leningen aan die ze nooit terug kunnen betalen. Gezinnen komen zo onder enorme druk te staan en huishoudelijk geweld neemt toe.
De Mindanao Tri-people Women Resource Center (MTWRC) heeft in samenwerking met andere ngo’s een grootschalige campagne opgezet in een poging de RTL terug te draaien. De campagne startte op 25 november, de Internationale dag tegen geweld tegen vrouwen, en eindigt op 10 december, de Internationale dag voor de rechten van de mens. In die periode zullen er meerdere acties uitgevoerd worden waaronder een protestmars, grootschalige demonstratie en consultaties met lokale boeren.
Vele boeren staan onder enorme druk door de RTL. Zoals vaker heeft meer vrije marktwerking desastreuze gevolgen voor vele huishoudens. Het Actiefonds steunt de campagne van het MTWRC dan ook.
Foto: Shan Sheehan via https://bit.ly/34DgxA2 van Flickr / CC BY-SA
De klimaatconferentie van 2019 werd op het laatste moment verplaatst naar Madrid. Ondanks deze late wijziging probeert een groep activisten ook in Madrid aandacht te vragen voor de strijd tegen business-as-usual.
The Artivist Network is een informeel netwerk van activisten dat sinds de klimaatconferentie in Kopenhagen van 2009 acties en kampen organiseert om aandacht te vragen voor de strijd tegen klimaatverandering. Daarbij vertrouwen ze voornamelijk op de kracht van kunst en cultuur. De slogan op hun website luidt: “Art is not a mirror held up to reality, but a hammer with which to shape it.” Om succesvol business-as-usual te veranderen, gelooft de beweging dat activisten ook moeten blijven innoveren. Door telkens nieuwe verhalen op een nieuwe manier te vertellen hopen zij dit te doen.
Voor de klimaatconferentie in Madrid wil The Artivist Network vijf kunstenaars verbinden met vijf lokale groepen uit Chili die strijden tegen de gevolgen van klimaatverandering in hun gemeenschap. Het doel is om acties te organiseren die laten zien hoe kleine gemeenschappen in de Global South te lijden hebben onder Europese multinationals en financiële instellingen. Het gaat om vijf acties met telkens een ander format: onder andere fotografie, muurschilderingen en opblaaspoppen.
Klimaatverandering is misschien wel het grootste probleem van onze tijd. De wereldwijde actiebeweging rondom dit probleem is groeiende maar zoals The Artivist Network ook stelt: er is meer voor nodig om de business-as-usual te doorbreken. Daarom gaat Het Actiefonds de acties van The Artivist Network steunen.
Foto: Pool Moncloa
De LGBTQIA+ gemeenschap in Kenia krijgt te maken met extreme vormen van geweld. De overheid weet zich er geen raad mee. Activisten gaan de straat op om hen te beschermen.
Afgelopen juni lichtte de politie van Nairobi een groep van 76 LGBTQIA+ vluchtelingen midden in de nacht van hun bed. De vluchtelingen werden op een bus gezet en met een politie-escorte naar vluchtelingenkampen ver buiten de stad gebracht. De politie was niet in staat om de veiligheid van de vluchtelingen te garanderen en had daarom besloten ze ergens anders onder te brengen. Maar de kampen waar de vluchtelingen naartoe gebracht werden waren dezelfde die ze een paar maanden eerder waren ontvlucht. Ook daar had de organisatie namelijk na een paar extreem gewelddadige incidenten aangegeven hun veiligheid niet te kunnen garanderen. De politie gaf daar echter niks om.
“Overal waar we hebben geleefd kregen we te maken met homofobie. We weten niet meer waar we naartoe kunnen vluchten,” aldus een van de leden van de groep in een interview met de BBC.
Die machteloosheid en het geweld zijn de LGBTQIA+ gemeenschap in Kenia helaas niet onbekend. Er lijkt voor hen nergens een veilige plek te zijn. De overheid reageert daarop zoals in bovenstaand voorbeeld: door middel van gedwongen verhuizingen naar kampen. Maar zoals gezegd, ook daar is de LGBTQIA+ gemeenschap niet veilig.
De Community Support Initiative for Refugees (CoSIR) komt hiertegen in actie. Zij gaan een petitie houden en die laten ondertekenen door verschillende maatschappelijke organisaties. Via twee verschillende marsen zullen zij de petitie aanbieden aan de verantwoordelijke overheidsinstanties in de hoop dat de rechten van de LGBTQIA+ gemeenschap beter gewaarborgd zullen worden. Dit alles doen zij met steun van Het Actiefonds.
Foto: United Nations Photo via https://bit.ly/37NyrBZ van Flickr / CC BY-SA
De arbeidsomstandigheden in Pakistan zijn buitengewoon slecht. Ondanks keiharde repressie gaan 5000 werknemers en studenten eind deze maand toch de straat op om hun rechten op te eisen.
Op 12 september 2012 ontstond er brand in een textielfabriek in Karachi, Pakistan. De enige deur zat dicht omdat het elektronische besturingssysteem uit was gevallen. Er waren geen nooduitgangen en voor alle ramen zaten tralies. De chemische stoffen die vrij kwamen zorgden ervoor dat mensen vrijwel meteen het bewustzijn verloren en in de vlammen vielen. De mensen die bij bewustzijn bleven stikten door de rook of probeerden te ontsnappen door van het dak af te springen. Uiteindelijk stierven er 255 mensen. Naar verluid was het management vooral bezig met het redden van haar apparatuur.
Dit ongeluk is tekenend voor de werkomstandigheden in Pakistan, waar arbeidersrechten voortdurend worden geschonden. Ze moeten absurde overuren draaien, krijgen geen ziekteverlof, hebben te maken met fysiek en verbaal geweld en worden onderbetaald. Als de arbeiders voor hun rechten op komen worden ze op allerlei manieren onderdrukt. Zo werd een belangrijke vakbondsleider in 2010 nog doodgeschoten.
Op 29 November organiseert de Progressive Labour Federation een grote demonstratie in Lahore. Jaarlijks stelt de Pakistaanse regering een minimumloon vast. Werkgevers weigeren dat uit te betalen. En dat terwijl het minimumloon eigenlijk al veel te laag is. De demonstratie is bedoeld om de druk op werkgevers op te voeren zodat ze ten minste het minimumloon gaan betalen. Verwacht wordt dat 5000 arbeiders en studenten mee zullen lopen. De nadruk ligt op de deelname van vrouwen. Zij hebben het vaak het slechtst getroffen in de fabrieken.
De situatie van arbeiders in Pakistan is schandelijk. Goede arbeidsrechten zijn cruciaal voor een gelijkwaardige samenleving. Het Actiefonds is dan ook blij de demonstratie van de Progressive Labour Federation te kunnen steunen. Met uw bijdrage financieren wij de transportkosten (om zoveel mogelijk mensen naar de demonstratie te krijgen) en de banners en flyers van de demonstranten.
Foto: ILO Asia-Pacific via https://bit.ly/2KX1FVB van Flickr / CC BY-SA
Tijdens de feestdagen worden in Engeland veel pinguïns en rendieren gebruikt als attractie. Dit leidt in veel gevallen tot ziekte of zelfs de dood. De Britse organisatie Freedom For Animals (FFA) komt met steun van Het Actiefonds hiertegen in actie.
Moet je je voorstellen: van de ene op de andere dag word je in een krappe kooi gestopt en naar de Sahara vervoerd. Het is hartje zomer en je wordt tijdens een rallyrace als attractie voor de coureurs midden op het parcours gezet. Grote monstertrucks en extreem lawaaierige auto’s scheuren in cirkels om je heen. De hitte is ondraaglijk en water is schaars. Het stof ligt een centimeter dik op je luchtpijp maar je móet blijven staan. Uren achter elkaar.
Voor de komende feestdagen gaat FFA een campagne opzetten om het misbruik van pinguïns en rendieren te stoppen
Jij zult het waarschijnlijk nooit meemaken, maar veel dieren helaas wel. Jaarlijks worden tijdens de feestdagen in Engeland talloze pinguïns en rendieren in erbarmelijke omstandigheden naar bedrijven en winkels vervoerd om daar als attractie te fungeren. Uren achter elkaar moeten ze op openbare plekken staan en kunstjes uitvoeren. Ze zijn vaak niet gewend aan het klimaat van de nieuwe omgeving en krijgen zeer slecht onderdak. In sommige gevallen sterven de dieren zelfs aan de stress die dit veroorzaakt.
Voor de komende feestdagen gaat FFA een campagne opzetten om het misbruik van pinguïns en rendieren te stoppen. Zij zullen diegenen die de dieren inhuren direct benaderen en proberen te overtuigen. Ook zullen zij andere dierenrechtenorganisaties mobiliseren en demonstraties organiseren op plekken waar dieren misbruikt worden. Het Actiefonds gaat steun verlenen aan hun campagne.
Foto: Dave Taylor via https://bit.ly/33KnE9m van Flickr / CC BY-SA
Op 16 november organiseert de anti-abortus beweging de ‘Mars voor het Leven’. Met steun van Het Actiefonds organiseert een groep activisten een posteractie als tegengeluid.
De Nederlandse anti-abortus beweging groeit. Zo ontvangt stichting Schreeuw om Leven, een van de grootste anti-abortus organisaties in ons land, inmiddels twee keer zo veel donaties als in 2014. Ook lopen er in de jaarlijkse Mars voor het Leven tegenwoordig meer dan tienduizend mensen mee. Nog niet zo lang geleden waren dat er slechts enkele duizenden.
Activisten van verschillende organisaties slaan daarom de handen ineen om tijdens de Mars voor het Leven op 16 november een tegendemonstratie te organiseren. Zij zullen van te voren alle woningen en bedrijven die op de route van de mars liggen vragen of zij posters met leuzen als “Mijn lichaam, mijn keuze” voor het raam willen hangen. Zo zullen de deelnemers aan de mars omringd worden met pro-abortus standpunten.
Vrouwen horen baas in eigen buik te zijn
Op iedere poster zal de hashtag #nogsteeds staan. Een van de grote zorgen van de activisten is niet alleen de groei van de anti-abortus beweging, maar ook de normalisatie van het anti-abortus standpunt. De hashtag is een antwoord op die normalisatie en moet het pro-abortus geluid versterken. De feministische platforms De Bovengrondse en Stem op een Vrouw hebben toegezegd de actie te steunen en online te delen.
Het Actiefonds steunt groepen die opkomen voor vrouwenrechten en het recht op zelfbeschikking. Vrouwen horen baas in eigen buik te zijn. Zonder het recht op abortus kan dat niet. De toenemende populariteit van de anti-abortus beweging zien wij dan ook als een stap terug in de tijd.
Foto: pietplaat via https://bit.ly/2NNdYpf van Flickr / CC BY-SA
Vorige week vond er een aanslag plaats op een congres van Kick Out Zwarte Piet (KOZP). KOZP laat zich echter niet afschrikken. Met steun van Het Actiefonds organiseert de groep aankomend weekend demonstraties door heel het land.
“Als ze de deuren niet zo goed hadden gebarricadeerd was de kans groot dat het een bloedbad was geworden.”
Het zijn de woorden van Mitchell Esajas, voorman van KOZP, in zijn reactie op de aanslag die gepleegd werd op het landelijke congres van KOZP op 8 november. Zwarte Piet is hét symbool van institutioneel racisme in Nederland. KOZP komt hiertegen in actie. Hun evenementen en demonstraties zijn dan ook bijzonder belangrijk. Des te meer als ze bedreigd worden met geweld. Want als activisten bang moeten zijn voor een bloedbad dan is het code rood voor iedereen die een gelijkwaardige samenleving nastreeft.
Het Actiefonds steunt dan ook de demonstraties van KOZP van aankomend weekend. Deze zullen op meerdere plekken in het land plaatsvinden tijdens de Sinterklaasintocht. De demonstraties zijn de kick-off van een landelijke campagne van KOZP die er voor moet zorgen dat het Sinterklaasfeest in 2020 zonder Zwarte Piet gevierd wordt. De naam van de campagne is #2020ZwartePietVrij en zal bestaan uit landelijke manifestaties, bijeenkomsten en pop-up acties.
In Kigoma, Tanzania, worden verkrachtingen getolereerd door politie en overheid. Slachtoffers krijgen niet of nauwelijks hulp en verliezen de connectie met de samenleving. Een lokale ngo komt op voor hun rechten.
Vrouwen in Kigoma, Tanzania, leven sinds 2016 in angst voor een gruwelijke nieuwe vorm van georganiseerde misdaad die bekend staat als ‘Teleza’. Groepen mannen overvallen vrouwen in hun woning en verkrachten ze. Voornamelijk alleenwonende vrouwen zijn het slachtoffer. De mannen smeren zich in met vet of olie zodat ze minder makkelijk te pakken zijn en sluiten de buren op of drogeren ze zodat die niet in kunnen grijpen.
Alsof dit niet al erg genoeg is lijken de politie en lokale leiders de Teleza te tolereren. Sterker nog, de verkrachting leidt vaak tot stigmatisering van de slachtoffers die daardoor moeilijk aan een baan komen en sociaal geïsoleerd raken. Bovendien zijn de kosten voor medische behandeling uitzonderlijk hoog en lopen de vrouwen een enorm risico op HIV of AIDS.
Navasha Women Group is een ngo die opkomt voor de rechten van deze vrouwen. Op dit moment plannen zij een campagne die het lot van de slachtoffers onder de aandacht van de bevolking en politici moet brengen. Door middel van een demonstratie voor het hoofdkantoor van regionale politici willen zij die ertoe dwingen actie te ondernemen tegen de Teleza. Ook heeft de groep verhalen van slachtoffers verzameld die zij online wil publiceren om zo nationale en internationale aandacht te genereren. Het Actiefonds steunt beide campagnes.
Foto: Noel Feans via deze link van Flickr / CC BY-SA
Help Het Actiefonds met 10 euro per maand en steun daarmee acties wereldwijd.
doneer nu