De luchtsurveillance van Frontex

Frontex is een van de meest beruchte organisaties in de EU en verantwoordelijk voor het verplaatsen van Europa’s grenscontroles naar naburige landen. Hierdoor speelt het een sleutelrol in de criminalisering en onderdrukking van migratie. De EU investeert veel in het Frontex: in 2020 bedroeg het jaarlijkse budget van Frontex 364 miljoen euro. In 2023 is het budget meer dan verdubbeld: 845 miljoen euro. Met dit geld kon Frontex een vloot vliegtuigen en drones ontwikkelen die het centrale deel van de Middellandse Zee van bovenaf bewaken en controleren.

Vorig jaar beweerde Frontex dat het tegen het einde van het jaar in staat zou zijn om het centrale Middellandse Zeegebied 24 uur per dag volledig in de gaten te houden met behulp van satellietbeelden en drone-operaties, die al gedeeltelijk operationeel zijn. Volgens Frontex worden deze satellieten en drones gebruikt om levens te redden in de Middellandse Zee, omdat ze boten in nood kunnen detecteren en de relevante autoriteiten op tijd kunnen waarschuwen om migranten te redden. Migranten en activisten merken echter dat Frontex samenwerkt met de Libische kustwacht om migranten die op weg zijn naar Europa terug te smokkelen naar Libië. In plaats van te helpen levens te redden in de Middellandse Zee, heeft de surveillance van Frontex als voornaamste en enige doel mensen op zee te onderscheppen zodat ze nooit de kusten van de EU bereiken. Als migranten een drone rond hun schip horen zoemen, kunnen ze erop rekenen dat de Libische kustwacht ze binnen een paar uur onderschept en terugsleept.

Mensenrechten

Frontex weet maar al te goed welk lot deze mensen te wachten staat als ze terugkeren naar Libië: systematisch en wijdverspreid misbruik in gevangenschap door Libische autoriteiten en smokkelaars. Dat is tenminste wat Human Rights Watch concludeert na uitgebreid onderzoek naar de luchtsurveillance van Frontex. Geen verrassing dus dat Senegalese activisten niet blij zijn met de onderhandelingen tussen Senegal en de EU over uitbreiding van Frontex-activiteiten in Senegalese wateren. Ze begrijpen dat Frontex geen levens zal redden en het aantal gedwongen sterfgevallen in de Atlantische Oceaan alleen maar zal laten toenemen. Frontex dient enkel Europa’s racistische mobiliteitsregime.

Boza Fii monitort de EU

Daarom heeft de vereniging Boza Fii besloten om jaarlijks 72 uur lang het evenement ‘PUSH BACK FRONTEX’ te organiseren, totdat Frontex wordt afgeschaft. Boza Fii steunt vrijwillige remigranten en uitgezette migranten in hun land van herkomst, waar ze vaak geen officiële hulp krijgen. De vereniging is zeer kritisch over de mogelijkheid van Frontex-activiteiten in hun land. De Europese commissaris voor Binnenlandse Zaken, Yiva Johansson, heeft beweerd dat de inzet van Frontex in Dakar zal helpen om “mensensmokkelactiviteiten” vanuit de Sahel naar de Canarische Eilanden onder controle te krijgen. Het is niet de eerste keer dat een Europese macht de soevereiniteit van een Afrikaans land afpakt onder het mom van mensenrechten.

Een document van de Europese Commissie over Senegal, gepubliceerd op 7 juni 2022 en in handen van Boza Fii, draagt weinig bij aan het wegnemen van eventuele bedenkingen. Naar verluidt staat in het document dat een nauwere samenwerking tussen Senegal en Frontex zou moeten inhouden dat Frontex-agenten wapens mogen dragen en gebruiken, met volledige immuniteit voor de Senegalese wet. “Het is duidelijk de koloniale politie die terugkeert naar Afrika”, concludeerde Boza Fii tijdens een toespraak op PUSH BACK FRONTEX, dat plaatsvond van 10 tot 12 augustus 2023.

PUSH BACK FRONTEX

Op de eerste dag opende Boza Fii het evenement met een persconferentie met lokale Senegalese journalisten over de inzet van Frontex in hun land (Afrique-Frontex-AFIC). Daarna hielden ze een “Herdenkingsactie” voor degenen die op zee stierven, om elk van de slachtoffers van het Europese grensregime te herdenken en te vechten tegen de grenzen die hen gedood hebben, maar ook om het recht op identiteit en waardigheid voor alle doden te promoten, en het recht van hun families om het te weten. Er werd ook een film vertoond over de schending van de rechten van migranten door Frontex. De tweede dag werd gekenmerkt door workshops en rondetafeldiscussies over deportaties en gedwongen terugkeer, visumbeleid en het exporteren van grenscontroles naar naburige landen. De laatste dag organiseerde Boza Fii een 3 uur durende mars in Dakar om bewegingsvrijheid voor iedereen te eisen.

Het Actiefonds is trots Boza Fii te steunen! De EU doet er alles aan om de dood van migranten in de Middellandse Zee en de Atlantische Oceaan onzichtbaar te maken, of in ieder geval niet hun verantwoordelijkheid. Het Actiefonds heeft al uitgebreid geschreven over het antimigratiebeleid van Europa, waarvan de EU-Turkije deal (2016) en de Tunesië deal (2023) twee van de bekendste voorbeelden zijn. Het werk van organisaties als Boza Fii is essentieel om te begrijpen hoe Europese grensbeveiliging overloopt in nieuwe imperiale fantasieën.

Via schulden dwingt het Mondiale Noorden zijn eigen politieke agenda af in het Zuiden, d.w.z. het winnen van goedkope grondstoffen en fossiele brandstoffen en het op afstand houden van vluchtelingen. Door het afbetalen van schulden heeft het Zuiden niet de middelen voor een sociale en ecologisch rechtvaardige transitie die nodig is om onder andere de klimaatcrisis aan te pakken en voor ander sociaal beleid en klimaatbeschermingsmaatregelen. Volgens Debt Justice, een Britse NGO, worden 54 landen nu geconfronteerd met een schuldencrisis. Maar in plaats van in te stemmen met het kwijtschelden van een deel van de schuld, gebruiken de Wereldbank en het IMF schulden als politiek drukmiddel.

Op 12 oktober, de Internationale Dag van Inheems Verzet, slaagde Debt for Climate Duitsland erin om twee betonnen blokken te plaatsen voor het Ministerie van Financiën in Berlijn. De grootste van de twee woog meer dan een ton en symboliseerde de koloniale en klimaatschuld van het Noorden aan het Zuiden, terwijl de kleinere en lichtere de financiële schuld van het Zuiden aan het Noorden symboliseerde. Voorbijgangers en de pers konden de geleidelijke verwijdering van de twee blokken door de politie urenlang volgen. Het overduidelijk ‘zwaardere’ gewicht van de schulden van het Noorden ten opzichte van die van het Zuiden werd concreet zichtbaar toen de politie veel meer moeite deed om het zwaardere blok van het terrein te verwijderen.

De volgende dag hield Debt for Climate twee disruptieve acties bij de twee gebouwen van het Ministerie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling in Bonn en Berlijn. Ze richtten zich specifiek op Svenja Schulze, die Duitsland vertegenwoordigt in de Wereldbank en op het moment van de actie in Marrakech vergaderde met het IMF. In Berlijn slaagden ze erin om op de luifel van het ministeriegebouw te klimmen en van daaruit een spandoek te droppen. Tegelijkertijd knoeiden activisten op de grond met het hek van het ministerie en omwikkelden het met prikkeldraad als symbool voor “Fort Europa” en het beleid van de Europese Unie om vluchtelingen uit het Zuiden buiten te sluiten. Ze eisten kwijtschelding van schulden en een einde aan het dodelijke vluchtelingenbeleid van de EU. Een tweede dropping van spandoeken op het ministerie in Bonn verliep niet als gepland, maar ze slaagden erin om het spandoek elders op het terrein uit te rollen. De acties gingen gepaard met persberichten en informatiebijeenkomsten over hoe het Noorden de soevereiniteit van het Zuiden via schuld.

Het Actiefonds is er trots op Debt for Climate Duitsland te steunen.

Als het wetsvoorstel wordt aangenomen, kan iedereen die huizen verhuurt aan LGBTQIA+-mensen gevangenisstraf krijgen. Hierdoor zullen veel LGBTQIA+ personen dakloos worden, waardoor ze in een nog gevaarlijkere situatie terechtkomen dan voorheen. Ook riskeren NGO’s en organisaties die voorlichting geven over LGBTQIA+-onderwerpen, of zorg en steun bieden, hoge boetes voor het ‘promoten’ van homoseksualiteit.

De recente campagne tegen LGBTQIA+-mensen heeft sommigen er niet van weerhouden om actie te ondernemen. In een landelijk gebied in Oost-Oeganda kwamen tientallen activisten samen om te marcheren voor gelijke rechten. Met hun campagne ‘Let me be me’ willen ze het narratief van de Oegandese overheid aan de kaak stellen. Ze willen de geïnstitutionaliseerde en structurele schendingen aan het licht brengen die de regering en andere organisaties begaan bij het onderdrukken van de vrijheden van vergadering, vereniging en meningsuiting van personen en organisaties in Oeganda op het gebied van seksuele geaardheid, genderidentiteit en genderexpressie en geslachtskenmerken.

Dat hun demonstratie succesvol bleek, kan al worden afgeleid uit het feit dat mediabedrijven en dienstverleners werden bedreigd om de actie niet uit te zenden of erover te berichten, omdat ze anders zouden worden beschuldigd van het ‘verspreiden’ van homoseksualiteit. YouTube-video’s die naar bepaalde blogkanalen werden geüpload, werden verwijderd met richtlijnen van de Oegandese politie.

Het Actiefonds is er trots op deze activisten te steunen in hun strijd voor gelijke mensenrechten voor alle genderidentiteiten en -uitingen.

Coördinaten

‘We kindly request you to stop killing’. Zo heette de creatieve actie die twee etmalen in beslag nam en waarin activisten onafgebroken de ene na de andere hulpkreet nog eenmaal lieten klinken. Achter de talloze coördinaten, passagiersaantallen, tijdstipaanduidingen en bureaucratische taal gaat een groot verdriet en woede schuil, dat des te meer voelbaar was toen de actie ten einde liep en de berichten steeds actueler werden. Sinds 2014 ontving Alarm Phone ruim 5000 telefoontjes van boten in nood, die zij vervolgens omzet in gestandaardiseerde meldingen aan de verantwoordelijke autoriteiten.

Griekenland

Zo ook de uiteindelijk gekapseisde boot voor de kust van Griekenland, waarbij honderden mensen – waaronder veel kinderen – verdronken. Alarm Phone had al ruim van tevoren contact gezocht met de Griekse autoriteiten, maar een reddingsactie kwam nauwelijks op gang. Verschillende overlevenden melden zelfs dat de Griekse kustwacht de schipbreuk zelf heeft veroorzaakt, door met een touw te proberen het schip naar andere wateren te leiden. In veel gevallen kan Alarm Phone precies reconstrueren hoe de opstelling van de EU in het zwaar bewaakte gebied tot slachtoffers heeft geleid.

Safe passage

Het niet verzorgen van een veilige vluchtroute en zelfs actief terugduwen van boten is een bewuste en politieke keuze, in lijn met migratiebeheersingsovereenkomsten zoals de Tunesië-deal. Gelukkig wordt de door Alarm Phone verzamelde data steeds vaker opgepikt door journalisten en kwamen er in Griekenland massale protesten op gang, die wij vervolgens ook steunden. Door maandelijks te doneren aan Het Actiefonds of een grotere schenking te doen aan onze actiegroepen brengt u het einde van deze raciale nachtmerrie een stukje dichterbij.

Houtkap

Volgens EU-wetgeving moet 10 procent van het land in Europa in 2030 beschermd worden tegen landbouw en andere activiteiten, maar beschermde natuurgebieden bestaan in Polen helaas alleen op papier. Houtkap en zelfs commerciële jachtpartijen dreigen ondertussen deze laatste oerbossen van de kaart te vegen. Slechts 1 procent van Polen is nu een Nationaal Park, waarvan enkel de helft beschermd gebied. Ter vergelijking: zelfs Nederland heeft ongeveer 15 procent aan beschermd natuurgebied.

Belaagd

In de zomer van 2022 bezette DRO het Borecka-woud om houtkap tegen te gaan. Dat was niet zonder gevaar. Ze werden belaagd door twintig gemaskerde mannen, op ze af gestuurd door het kapbedrijf. De activisten hadden zich in de bomen vastgemaakt met touwen, die de mannen probeerden door te snijden. DRO liet zich hierdoor niet afschrikken. Als reactie barricadeerden ze de toegang naar een lokaal hoofdkwartier van de Nationale Parken.

In de winter bezetten ze eerst het Romincka-woud vlakbij Kaliningrad om houtkapmachines te versperren, en vlak daarna het Bukowa-woud in Noordwest-Polen. In de toekomst zullen de activisten ook op andere strategische plekken blokkades en bezettingen houden, zodat de Algemene Milieubescherming en het Ministerie van Milieu en Klimaat niet langer om hen heen kan.

De toenemende druk begint enige vruchten af te werpen. Verschillende politieke partijen hebben onlangs beloofd 20 procent van de kwetsbaarste gebieden te beschermen tegen houtkap en commerciële jacht. Maar in een rechts land als Polen zijn de verkiezingsbeloftes van linkse partijen bij lange na nog niet genoeg. De acties van DRO zijn broodnodig om de paar kleine overgebleven oerbossen in Europa te beschermen tegen winstbejag. Het Actiefonds steunt hen met trots!

Niet 5, niet 17, maar 37.5 miljard. Zoveel subsidie gaat er jaarlijks naar de fossiele industrie volgens de laatste berekeningen. Als de staat ervoor zou kiezen deze subsidies stop te zetten, zouden de Nederlandse klimaatdoelen van 2030 in één klap gehaald worden. Wat houdt het kabinet tegen?

Op een antwoord kunnen we lang wachten, maar daar is al lang geen tijd meer voor. Vandaar dat Extinction Rebellion de politiek een duwtje in de rug te geven. Zolang het kabinet noodzakelijke hervormingen tegenhoudt, zal de actiegroep ook het een en ander tegenhouden. Te beginnen met het verkeer op de A12, deze zaterdag. Er worden maar liefst tienduizend mensen verwacht op de snelweg, zoveel dat het misschien wel het hele weekend of de hele week kan duren om de weg weer vrij te krijgen.

Het Actiefonds draagt al een tijdje bij aan de acties van Extinction Rebellion. Bij de vorige op 27 mei, toen organisatoren preventief van hun bed gelicht werden, steunde wij de solidariteitsdemo waar 15 duizend mensen op afkwamen. De vernietiging van onze leefomgeving heeft al veel levens geëist – dat moet nú stoppen.

Daarom is nu het moment om die subsidies te beëindigen. Misschien ben je wel van plan om mee te doen met de blokkade van de A12 deze zaterdag 9 september, of met de solidariteitsdemonstratie in Den Haag waar sprekers als Clarice Gargard en Chautuileo Tranamil het zullen hebben over de koloniale en kapitalistische wortels van de huidige klimaatontwrichting. Keep it in the ground!

Werknemers zijn altijd de eerste slachtoffers van crises. De arbeiders van Indonesië hebben dit keer op keer gezien en in 2023 zijn hun arbeidsomstandigheden verslechterd door de inflatie en de stijgende kosten van levensonderhoud. Er is weinig toegang tot gezondheidszorg en sociale zekerheid, de salarissen zijn al te laag om de huur te betalen en voor kinderen of ouders te zorgen, en vrouwen worden vaak ontslagen als ze zwanger zijn. Deze arbeidsomstandigheden staan in schril contrast met de salarissen van de Indonesische staatsambtenaren, die een luxe levensstijl mogelijk maken.

Indonesië heeft een grote arbeidsintensieve industriële sector, die vooral textiel en kleding, schoeisel, meubels en kinderspeelgoed produceert, allemaal voor de export naar Europa en de VS. Door de afnemende vraag als gevolg van de wereldwijde economische crisis heeft de Indonesische regering een verordening uitgevaardigd die bedrijven in deze sectoren toestaat om de lonen van hun werknemers met 25% te verlagen.

Tegelijkertijd nam de regering een wetsvoorstel aan om internationale investeringen in de Indonesische economie te verhogen, ook al hebben de afgelopen jaren laten zien dat meer investeringen op geen enkele manier meer banen of betere arbeidsomstandigheden betekenen.

“Arbeiders zeggen nee tegen salarisverlaging! Verlaag het salaris van staatsambtenaren!”

Om te protesteren tegen deze nieuwe regels en op te roepen tot een herverdeling van rijkdom, mobiliseerde Organisasi Kaum Muda Sosialis/ OKMS door het hele land voor een massa-actie op 1 mei 2023. OKMS is een socialistische jongerenorganisatie die activiteiten organiseert om socialistische ideeën te verspreiden, het ideologische begrip van het socialisme van hun leden te versterken, jongeren te organiseren en solidariteit op te bouwen voor de arbeidersklasse en de onderdrukten. Eens per maand komen ze samen voor activiteiten zoals discussies over hedendaagse of theoretische onderwerpen, of het verspreiden van pamfletten op campussen en fabrieken.

Op 1 mei 2023 sloegen ze de handen ineen met vakbonden, studenten en verschillende actiegroepen en organiseerden ze protesten in Jakarta, Yogyakarta, Semarang en Makassar, aangevuld door discussies en toespraken. Samen met de Gerakan Buruh Bersama Rakyat (GEBRAK – Beweging van Arbeid en Volk) en andere socialistische organisaties verspreidde de OKMS een pamflet met hun eisen en een oproep om te blijven protesteren om de politieke en economische elites ten val te brengen.

Naast acties op het terrein werd er ook een nationale online discussie gehouden, waarbij historici gespecialiseerd in de geschiedenis van Indonesië en verschillende activisten van verschillende organisaties werden uitgenodigd om te discussiëren over de staat van de Indonesische politiek en de beste manier om verder te gaan.

Het Actiefonds is er trots op de 1 mei protesten in Indonesië en wereldwijd te steunen, en zal alle acties voor arbeidersrechten en tegen kapitalistische uitbuiting blijven steunen.

Lees en leer meer over OMSK en de economische situatie in Indonesië op de Facebook pagina van OMKS, hun Tiktok en Instagram. Bekijk videoverslagen van de protesten hier, hier en hier.

Met de val van Rutte IV breekt er een nieuwe kans aan voor Nederland om een linkse koers te varen. Maar zoals we maar al te goed weten, kunnen we niet van Den Haag op aan om de boel te veranderen. Politieke verandering komt van onderop.

Daarom lanceert de*beweging vandaag haar campagne in aanloop naar de volgende verkiezing. Deze brede coalitie van groepen die strijden voor sociale verandering wil zoveel mogelijk druk zetten op de linkse partijen door alvast een voorzetje te geven voor hun partijprogramma’s. De coalitie zet zich in voor een eerlijke en democratische samenleving, een leefbare aarde, een einde aan discriminatie en voor internationale solidariteit. Het Actiefonds steunt met trots deze coalitie en heeft veel van deze groepen en thema’s de afgelopen jaren ondersteund.

Woensdag maakt de*beweging concretere standpunten bekend, die het resultaat zijn van maandenlange gesprekken tussen de verschillende leden van de coalitie. Kun je niet wachten? Lees in de tussentijd het manifest!

Toen begin 2023 in een Roma-nederzetting in de Servische hoofdstad een Roma-meisje werd overreden  door een vrachtwagen van het openbare nutsbedrijf van Belgrado en daarbij omkwam, legde burgemeester Aleksandar Šapić, lid van het hoofdbestuur van de Servische Progressieve Partij, een verklaring af als reactie op haar dood, die openlijk racistisch en discriminerend was, en die die geworteld was in fascistische ideologie. Hij zei dat de Roma “niet geholpen willen worden” en dat het hun eigen schuld is dat ze in armoede leven en sterven. Hij zei verder dat de Roma onder druk gezet moeten worden om zich te assimileren en ‘beschaafd’ te worden omdat ze “een gevaar zijn voor zichzelf en hun buren”, waarbij hij volledig voorbijging aan het decennialange discriminerende beleid en de wijdverspreide vooroordelen ten opzichte van Roma in de Servische samenleving.

De Roma zijn de meest gemarginaliseerde, rechteloze en armste gemeenschap in Servië. De meeste NGO’s die zich bezighouden met de positie van de Roma in de Servische samenleving maken deel uit van een aan de overheid gelinkte maffiaorganisatie die donaties uit het buitenland plunderen, waardoor bijna geen geld naar daadwerkelijke projecten gaat.

Roma-gemeenschappen in heel Servië vrezen voor uitzettingen uit hun dorpen, en ongestraft geweld, nu het Servische nationalistische discours brede steun krijgt en anti-Roma racisme door de hoogste regeringsniveaus wordt aangemoedigd en gerechtvaardigd. Vooral op het platteland zijn Roma-gemeenschappen bang voor de dreiging van lokale nazigroepen.

In combinatie met de wijdverspreide vrouwenhaat erkennen de Romavrouwen van Vojvodina dat Roma-kinderen en -vrouwen als eerste gevaar lopen. Daarom organiseren ze zich als vrouwen en moeders en laten ze hun stem horen. Met acties op sociale media en op straat laten ze zien dat ze niet stil bijven ten opzichte van geweld, en zich verzetten tegen het huidige racistische discours en beleid en het misbruik van NGO’s.

ACTIE

Op Wereld Roma Dag, 8 april 2023, hielden de Romavrouwen van Vojvodina een protest om alle Serviërs en de Servische regering te waarschuwen dat Romavrouwen niet zullen zwijgen over dit geweld en zich niet neerleggen bij racisme en Roma-haat, oftewel anti-gyspyisme. Ze zullen met alle democratische middelen vechten voor hun vrouwen- en mensenrechten. Het protest vond plaats in twee Roma-nederzettingen in Zrenjanin, een stad in Noord-Servië. Ongeveer 40 vrouwen woonden het protest bij en tijdens de bijeenkomst werd een netwerk van lokale communicatie tussen Romavrouwen opgericht, waardoor georganiseerde steun in de strijd tegen Roma-haat mogelijk werd. Dit netwerk zal steun bieden aan Roma, en in het bijzonder aan Romavrouwen, die bedreigd worden door burgers of door de lokale of nationale autoriteiten.

Het Actiefonds is trots deze actie te hebben gesteund en zal Roma-gemeenschappen die elkaar beschermen en opstaan tegen discriminatie en fascisme blijven steunen! Volg de Romavrouwen van Vojvodina op Twitter en Facebook!

In 2030 moet de Nederlandse CO2-uitstoot volgens de klimaatwet al 49 procent lager zijn dan in 1999. Maar als we naar het huidige tijdspad kijken kunnen we die belofte al aan de wilgen hangen. In 2021 stootte Nederland volgens het CBS slechts 13 procent minder CO2 uit dan in 1999. In 30 jaar zijn we maar 13 procent gezakt. In de komende zeven jaar moet daar nog 36 procent vanaf. 

Tijd dus voor daadkracht. Maar als we ergens van op aan kunnen, dan is het wel dat de Nederlandse regering zal blijven treuzelen en uitstellen. Momenteel hoopt Rutte IV onze uitstoot te verminderen door twee nieuwe kerncentrales in Borssele te bouwen. De overheid investeert hier maar liefst 5 miljard (!) euro in, in de hoop dat deze kerncentrales in 2035 negen tot dertien procent van de Nederlandse energiebehoeftes voorzien. Het lijkt dus alsof de aanbouw van deze centrales een duurzame maatregel is, maar het komt neer op nog 5 miljard euro en tien jaar uitstel.

Stroom naar de toekomst

Zeeuwen hebben hier helaas weinig over te zeggen. De Rijksoverheid zal volgend jaar beslissen of de nieuwe centrales er komen; de provincie Zeeland heeft geen inspraak. Het burgerinitiatief Stroom naar de Toekomst weigerde deze monumentale beslissing uit handen te geven. In de aanloop naar de Provinciale Statenverkiezingen in maart verspreidde het tienduizenden posters en organiseerde het vier discussieavonden om het te hebben over de toekomst van kernenergie in Nederland.

Het initiatief was een groot succes. Het collectief kwam aan het woord in landelijke en regionale media, en tijdens de discussieavonden hebben burgers hun zorgen kunnen delen met lokale politici. In Zeeland werd PVDA/GL, de enige partij tegen de aanbouw van meer kerncentrales, na de BBB de grootste partij met zes zetels.

Maar Stroom naar de Toekomst heeft een langetermijnperspectief. Door zich te richten op bewegingsopbouw hoopt het de bouw van extra kerncentrales een politieke kwestie te maken in de aanloop van 2024, waarin de overheid over de bouw zal beslissen.

Kernenergie is nooit duurzaam

Het Actiefonds steunt Stroom naar de Toekomst. Kernenergie is duur, tijdrovend, gevaarlijk en een herhaling van extractivistische zetten. Een echte groene transitie vereist hernieuwbare grondstoffen. Daarbij komt dat de regering en veel burgers het gevaar van kerncentrales enorm onderschatten. De recente angst voor een kernramp in Oekraïne laat zien oorlogsgeweld al snel kan leiden tot een ecologische catastrofe.

Maar een meltdown ligt ook in een klein hoekje. Voormalig directeur van het reactorcentrum in Petten vertelt in de Nederlandse Boekengids hoe in 2001 een kernramp in Noord-Holland ternauwernood werd voorkomen na gestuntel van het personeel. “Kerncentrales zijn een factor vijftig onveiliger door menselijk falen”, concludeert hij. De beloftes van minieme risico’s zijn een papieren werkelijkheid die geen rekening houden met de de onvoorspelbaarheid van menselijk handelen. Nieuwe kerncentrales bouwen is dus zowel op de lange als korte termijn enorm gevaarlijk voor het welzijn van Nederland en de planeet.