De discussie rondom kernenergie is met de afgelopen verkiezingen weer opgelaaid. Aangezwengeld door partijen die niet bepaald bekend staan om hun enthousiasme voor een rechtvaardig en duurzaam klimaatbeleid, lijkt het vooral een manier om het debat af te leiden van de noodzakelijke energietransitie, en door te gaan met business as usual.
Het nog te formeren kabinet zal het laatste kabinet zijn dat het noodzakelijke beleid kan uitvoeren dat ons onder de 1,5ºC opwarming houdt, en kernenergie is na jaren van weggeweest weer een van de aangedragen ‘oplossingen’ waar politieke partijen mee pronken. Volgens WISE, een organisatie die al sinds 1978 vecht tegen de komst van nieuwe kerncentrales, is het propaganderen van kernenergie een valkuil voor de energietransitie die écht nodig is. Kernenergie is niet groen, schoon of duurzaam, daarvoor zijn er teveel problemen met de opslag van radioactief afval en de potentiële veiligheidsrisico’s.
Daarom organiseert WISE een fietsprotest, door Zeeland en Brabant, de twee provincies die zich bij de landelijke politiek gemeld hebben als geïnteresseerden voor een kerncentrale. De driedaagse fietstocht begint met een manifestatie in Middelburg, en zal zich langs de al bestaande kerncentrale van Borsele, richting Moerdijk verplaatsen, een potentiele locatie voor een nieuwe centrale, en uiteindelijk aankomen in Den Bosch. Langs de route zullen verschillende manifestaties gehouden worden waarbij zoveel mogelijk lokale bewoners betrokken worden om bestuurders en politici duidelijk te maken dat het protest tegen kernenergie springlevend is, ook in de provincies.
Het Actiefonds steunt het fietsprotest van WISE en het tegengeluid tegen kernenergie. Hou de Facebook pagina van WISE in de gaten voor nieuws en updates over het fietsprotest.
De termijn waarin er nog iets tegen de bijna onomkeerbare effecten van klimaatverandering gedaan kan worden verloopt snel. Waar onze wereldleiders de afgelopen decennia vooral veel woorden maar weinig daden lieten zien in de strijd tegen klimaatverandering, zijn er steeds meer groeperingen die daadkracht afdwingen door middel van burgerlijke ongehoorzaamheidsacties. Climaximo is een van deze groepen, en strijdt sinds 2015 voor klimaatrechtvaardigheid in Portugal.
De wereldwijde luchtvaartsector levert een grote bijdrage aan de klimaatcrisis. Nu deze sector tijdens COVID-19 voor lange tijd stillag, zijn de komende maanden, waarin het toerisme waarschijnlijk weer op gang komt, cruciaal. Gaan we terug naar ‘het oude normaal’, met duizenden vluchten per dag en een oneindig groeiende luchtvaarsector, of bouwen we deze vervuilende sector geleidelijk af en investeren we in groene alternatieven?
Climaximo neemt het heft in eigen handen en organiseerde op 22 mei een protestmars met twee grote blokkades op belangrijke toegangswegen naar het vliegveld van Lissabon. Ze pleiten voor de afbouw van de luchtvaartsector en een snelle transitie richting groenere vervoersmiddelen, zoals de trein. Het Actiefonds steunde Climaximo met de organisatie van de blokkades.
Bekijk hieronder het videoverslag van de actie op 22 mei.
The Awakening vecht al sinds 2013 tegen gender gerelateerd geweld in Pakistan. Door de corona pandemie zien ze een stijging van huiselijk geweld jegens vrouwen en tegelijkertijd een afbraak van sociale of rechtelijke hulp voor de slachtoffers hiervan.
Daardoor krijgen seksuele intimidatie, vrouwenhandel, gedwongen huwelijken, en andere vormen van seksuele exploitatie en geweld vrij spel tijdens een wereldwijde pandemie, wat vrouwen en kinderen in de huiselijke omgeving in gevaar brengt. Dit gebeurt in een land waar geweld tegen vrouwen al jaren een gigantisch probleem is en vast geroest zit in de cultuur. Veel gevallen van huiselijk geweld en vrouwenmoord worden nooit vervolgd of überhaupt gemeld.
The Awakening komt daarom met een speciale campagne gericht op huiselijk geweld tijdens de pandemie. Het Actiefonds steunt The Awakening met het lanceren van deze campagne waarbij ze door middel van flyers, radiocommercials, podcasts en socialmedia de lokale bevolking bewust maken van het probleem met waargebeurde verhalen en wetenschappelijke informatie.
Foto van AFP
De levens van tienduizenden ouders werden de afgelopen jaren geruïneerd door de fraudejacht van de belastingdienst. Ouders met een lager inkomen die een beroep deden op kindertoeslag werden na afloop gedwongen soms wel tienduizenden euro’s ‘terug’ te betalen.
Naast klasse speelde ook institutioneel racisme hierin een centrale rol. Zo werd informatie over een dubbele nationaliteit gezien als onderdeel van het risicoprofiel.
De gevolgen hiervan zijn verwoestend. Meer dan dertigduizend ouders werden in grote economische onzekerheid gestort. Ouders werden gedwongen huizen te verkopen, huwelijken liepen op de klippen, faillissementen moesten worden aangevraagd en kinderen werden uit huis geplaatst. Ouders stonden jarenlang tegenover een ambtelijk apparaat dat van geen wijken wist en een nietsontziend, hardvochtig politiek beleid.
Op 15 mei, het weekend voor de Verantwoordingsdag in de Tweede Kamer, gaan activisten de straat op. Op onder andere de Dam in Amsterdam wordt actiegevoerd in solidariteit met de vele slachtoffers van het toeslagenschandaal, wiens stemmen niet worden gehoord. Het protest wordt georganiseerd door ouders en ondersteund door sympathiserende organisaties; Het Actiefonds ondersteunt dit protest met een financiële bijdrage. Het is tijd voor gerechtigheid! Check het evenement hier.
De Europese grenzen worden steeds dodelijker. Het percentage migranten en vluchtelingen dat omkomt op weg naar Europa stijgt, en dit is voor een deel te danken aan politiek beleid. Stichting MiGreat vraagt aandacht voor de anonieme slachtoffers van de vluchtelingencrisis en organiseert van 1 tot 28 juni de actie ‘20.000 namen’.
Tijdens deze actie worden er gedurende de maand juni door het hele land herdenkingen georganiseerd. Actievoerders noemen tijdens deze herdenkingen de namen en doodsoorzaken van alle 20.000 migranten die de afgelopen 6 jaar stierven aan de Europese grens. Daarnaast wordt er gewerkt aan een grote herdenkingsceremonie op het strand van Scheveningen, waar op 26e en 27e juni een pop-up monument van duizenden herdenkingskruizen verschijnt. Meld je via dit formulier aan voor deze actie en organiseer zelf een herdenking in je eigen stad of dorp.
Stichting MiGreat strijdt al sinds 2018 voor een humaan migratiebeleid en pleit voor een stop op het Europese afschrikbeleid. Gewelddadige grenspolities, proces loze deportaties en erbarmelijke omstandigheden in opvangkampen en detentiecentra dragen bij aan het stijgende percentage migranten dat de reis naar Europa niet overleeft. Door actief campagne te voeren, protesten te organiseren en demonstranten te mobiliseren brengen ze de bloedige gevolgen van het Europese grensbeleid internationaal onder de aandacht. Bijvoorbeeld tijdens de actie ‘Lopend Vuur’, waarbij er in totaal 5000 demonstranten meededen aan 60 wakes en 4 tochten die vanuit het land naar Den Haag werden georganiseerd, of de vluchtelingenkampen die voor 24 uur opgebouwd werden in verschillende Europese steden om aandacht te vragen voor de situatie in kamp Moria.
Het Actiefonds steunt stichting Migreat, jij ook? Meld je aan via het formulier, laat je vrienden weten dat je de 26e of 27e komt naar het pop-up monument of doe een donatie via onze website.
Het Actiefonds steunt [bla] en InterpRISE met het organiseren van het Transnational Interpreting Camp in 2021. Deze organisaties uit Frankrijk en Duitsland zetten zich in voor meer inclusiviteit en toegankelijkheid binnen internationaal activisme door tolken, kennis en apparatuur te leveren tijdens meertalige of internationale acties. Zo maken zij deze acties toegankelijker voor een breder publiek en krijgt iedereen de mogelijkheid zich uit te spreken tegen onrecht in hun eigen taal.
Talen zijn onderdeel van internationale machtssystemen en leiden daarom altijd in meer of mindere maten tot onderdrukking en privilege op basis van klasse, ras, leeftijd of cultuur. Ook activistische bewegingen, organisaties en acties zijn sterk afhankelijk van taal en maken daarbij vaak gebruik van de primaire taal uit dat land of werelddeel. Dit betekent dat mensen die deze taal minder goed beheersen of onderdeel zijn van een andere taalgemeenschap niet mee kunnen doen aan bepaalde acties of zich minder goed kunnen uitspreken wanneer hun onrecht wordt aangedaan. Vooral binnen meertalige, gemarginaliseerde groepen die te maken hebben met racisme, seksisme, uitsluiting of onderdrukking is het van belang dat acties meertalig georganiseerd of vertolkt worden.
[bla] en InterpRISE zetten zich in voor meertaligheid binnen activisme en organiseren daarom dit jaar het Transnational Interpreting Camp. Tijdens dit meerdaagse kamp komen er verschillende internationale actiegroepen, activisten en tolken samen en worden er trainingen gegeven over het organiseren van transnationale acties. Deelnemers worden bewust gemaakt van het politieke effect van taalbarrières, er wordt praktische kennis uitgewisseld over het vertolken of vertalen van acties en technische kennis over het maken en gebruiken van tolkapparatuur.
Als internationale organisatie hecht Het Actiefonds veel waarde aan transnationale solidariteit en inclusiviteit binnen grassroot activisme en staat daarom ook volledig achter de missie van deze organisaties en het Transnational Interpreting Camp.
Illustratie door Freaky Panda
Kenia is al decennialang de verblijfplaats van zo’n 100.000 Nubiërs. In Kenia is het volk echter nooit erkend door de lokale overheid en is daarmee staatloos. Dit heeft als gevolg dat het volk al generaties lang wordt gediscrimineerd en onderdrukt, met als recent voorbeeld de gewelddadige verjaging van 3.500 Nubiërs uit hun leefgebied in Kibos. De Kibos Cooperation and Development Society (KCDS) mobiliseert de verjaagde gemeenschap en eist een onmiddellijke oplossing voor de mensonterende situatie waarin zij verkeren.
Voor de renovatie en aanleg van spoorlijnen rondom de stad Kisumu heeft de Kenya Railways Corporation (KRC) op 5 februari onaangekondigd de gemeenschap met traangas en bulldozers verjaagd. Op het stuk land waar zij al 83 jaar verblijven zijn zo’n 500 huizen en een moskee vernietigd, waarbij één kind omkwam onder het puin. De gemeenschap leeft sindsdien in een tentenkamp onder erbarmelijke omstandigheden, zonder bescherming tegen ziektes als cholera en COVID-19, en zonder eten, medicijnen, elektriciteit of toegang tot sanitaire voorzieningen.
Na een oproep van Amnesty International in mei 2020 geldt er in Kenia een presidentieel decreet tegen huisuitzettingen tijdens de COVID-19 pandemie. Het met geweld verjagen van gemeenschappen die verblijven op openbare grond om plaats te maken voor ontwikkelingen is namelijk een bekend fenomeen in het land. De uitzetting van de Nubische gemeenschap in Kibos is daarmee een directe overtreding van dit decreet en onrechtvaardig. Daarnaast heeft de KRC bevelen van het gerechtshof van Kisumu om de uitzetting niet uit te voeren tot de zaak behandeld is door het gerechtshof naast zich neergelegd.
De Kibos Cooperation and Development Society (KCDS) verzet zich tegen deze grove mensenrechtenschendingen en mobiliseert de verjaagde gemeenschap om van zich te laten horen. Zij eisen eigendomsrecht voor een stuk land met de garantie dat zij hier veilig hun leven weer kunnen opbouwen, een onmiddellijke oplossing voor de mensonterende situatie in het tentenkamp en compensatie voor het leed dat hen is aangedaan. Het recht op huisvesting is een internationaal mensenrecht en zeker tijdens een pandemie kan het hebben van een woning het verschil betekenen tussen leven of dood.
Foto: Amnesty International. Kenya: Residents of Kibos in Kisumu County salvage their properties after their houses were demolished by the Kenya Railways.
De pandemie zet vrouwenrechten wereldwijd onder druk. In Colombia betekent dat een verergering van het altijd al aanwezige, systematische geweld tegen vrouwen. Yukasa Feminista is een feministische vrouwengroep en strijdt voor de uitbanning van geweld tegen vrouwen. Met dit project richt de groep zich op het abortusrecht in Colombia.
De voortdurende lockdown in het land belemmert de toegang tot de seksuele en reproductieve gezondheidszorg, die essentieel is voor Colombiaanse meisjes en vrouwen. Pas in 2006 kwam er een einde aan het absolute abortusverbod in Colombia. Maar een abortus mag alléén worden uitgevoerd als er sprake is van verkrachting, incest of als het leven van de moeder dan wel de foetus gevaar loopt. Daarbij is het zo dat er zeer gebrekkige toegang is tot informatie. Maatschappelijke, sociale en economische belemmeringen maken het voor veel vrouwen en meisjes onmogelijk om hun zwangerschap op een veilige manier te beëindigen – met name in armere en afgelegen gebieden.
Yukasa Feminista verzamelt getuigenissen en verhalen over abortus en wil op die manier het debat over het belang van decriminalisering van abortus verbreden. Door het gesprek aan te gaan willen ze de stilte rond het onderwerp verbreken en vrouwen informeren. De verzameling aan verhalen van vrouwen uit verschillende regio’s in Quindío wordt naar buiten gebracht via verschillende radio-uitzendingen en via social media. Ze verspreiden op deze manier effectief informatie over abortusrechten en maken het onderwerp toegankelijk.
Het Actiefonds steunde Yukasa eerder in 2019 met dit toffe project! Wij blijven hen volgen en ondersteunen in hun strijd voor vrouwenrechten: een strijd die nu zwaarder en belangrijker is dan ooit.
Op 14 maart was het zover: het was tijd om het Klimaatalarm door heel het land luid te laten klinken. Die bewuste zondag sloegen 35.000 mensen op 44 locaties in Nederland én duizenden mensen online het alarm voor het klimaat.
De landelijke actie is een initiatief van diverse organisaties, waaronder Milieudefensie, Extinction Rebellion, Greenpeace en Amnesty International. Het Actiefonds steunde de grote demonstratie in Amsterdam. Honderden mensen verzamelden zich [op anderhalve meter afstand] in het Westerpark om met potten en pannen, toeters en bellen een hoop kabaal te maken om aandacht te vragen voor het groeiende klimaatprobleem en falende klimaatbeleid.
Het programma bestond uit een grote verscheidenheid aan sprekers: kunstenaars, activisten, studenten en schrijvers deelden hun visie, verdriet en eisen voor de toekomst van klimaatactie op politiek- en persoonlijk gebied. Vlak voor 3 uur luisterden de aanwezigen op alle demonstraties naar een krachtige spoken word voordracht, waarna het protest overal tegelijkertijd oorverdovend van start ging. Ook vanuit huis —via Zoom, sociale media en het balkon— deden duizenden activisten mee.
Vooral met de recente verkiezingsresultaten is de nood van de klimaatbeweging hoger dan ooit. Deze demonstratie bracht weer hernieuwde energie op samen op te staan om verandering te bewerkstelligen.
Foto: Ireen de Vries
Sinds 1 februari verkeert Myanmar in een nationale noodtoestand door een genadeloze coup, gepleegd door het leger. Regeringsleider Aung San Kuu Kyi en consorten werden gearresteerd, waarmee de hoop op een democratische samenleving verder naar de achtergrond verdween.
Door het hele land staan sterke protestbewegingen op om zich tegen het gewelddadige regime van het leger te keren. De militairen proberen hun macht te behouden door politieke activisten, studenten en jongeren die bij de protesten betrokken zijn, te arresteren en te martelen. Geweld wordt niet geschuwd; geweren, traangas, waterkanonnen en fysiek geweld worden veelvuldig ingezet. Arrestanten worden getrapt, geslagen en beschoten. Volgens belangenorganisatie Assistance Association for Political Prisoners zijn al meer dan zestig demonstranten vermoord en duizenden gearresteerd, in een poging de beweging te verzwakken.
Het leger en de politie hebben zich gericht op politieke- en maatschappelijke organisaties, activisten en nieuwsmedia. Telefoon, internet en sommige televisiezenders worden om de haverklap afgesloten, wat berichtgeving over de situatie in het land bemoeilijkt.
Naast de protesten is er ook een grote staakactie gestart door de Civil Disobedience Movement die het openbare leven grotendeels stil heeft gelegd. Ondertussen wordt de militaire onderdrukking almaar heviger. De arrestaties van prominente politieke activisten en mensenrechtenverdedigers brengen de huiveringwekkende boodschap dat de militaire autoriteiten geen afwijkende meningen tolereren.
Om de veiligheid van de demonstranten te waarborgen, kunnen we geen namen van actiegroepen vermelden. Wel kunnen we melden dat we verschillende actiegroepen binnen de protestbeweging gesteund hebben. De financiële bijdrage van Het Actiefonds ondersteunt de demonstranten die dagelijks de straat op gaan tegen het gewelddadige regime en strijden voor hun vrijheid.
Help je mee de protestbeweging tegen de coup in Myanmar te steunen? Doneren kan via het formulier hieronder, iedere extra donatie helpt!
Help Het Actiefonds met 10 euro per maand en steun daarmee acties wereldwijd.
doneer nu