Onder het rechtse kabinet worden grote problemen niet aangepakt of zelfs verergerd. Denk aan de klimaatcrisis, een inhumaan vluchtelingenbeleid, de aantasting van de rechtsstaat en institutioneel racisme. De actievoerders van VVD Nee hebben daarom een slimme en ludieke posteractie bedacht, om de potentiële maar twijfelende VVD-kiezer over te halen niet op de VVD te stemmen.

De posters lijken verdacht veel op echte campagneposters van de partij, maar teksten als ‘Basisinkomen voor iedereen. Heel normaal’ en ‘Excuses voor ons slavernijverleden. Fatsoenlijk’ zaaien bedoelde verwarring. Onderaan de slogans staat de tekst ‘Vonden we dit maar echt’. Omdat de actiegroep de VVD niet extra aandacht wil geven met deze posters, plakken ze de posters over bestaande VVD-propaganda heen. Met een QR-code onderaan de poster kom je op de website van VVD Nee:

“De VVD is nu tien jaar aan de macht. In de peilingen staan ze er weer goed voor. Dikke kans dus dat de VVD ook de komende jaren weer haar afbraakbeleid en zondebokpolitiek kan uitvoeren. De asfaltpartij die de vorige keer met 130 km/uur de verkiezingen inging, presenteert zich tegenwoordig als “warm rechts”. Dat de VVD rechts is, ervaren we dagelijks aan den lijve. Maar dat warme…..?”

De mensen achter VVD Nee zijn bekend met deze ludieke manier van actievoeren: zo ontwierpen zij ruim acht jaar geleden een ‘goednieuws-versie’ van de NRC Next en maakten ze een spoof van de Volkskrant.

Doel van het project is mensen aan te sporen om deze problematiek mee te laten wegen in hun stem voor de Tweede Kamer verkiezingen. De actiegroepen roepen op om bewust te stemmen op een partij die zich duidelijk inzet voor humaan asiel- en migratiebeleid.

Met een levensgrote stembus – die komt te staan in de muziekkoepel in het Oosterpark – wordt de aandacht getrokken van parkbezoekers en hen worden flyers en ‘stembiljetten’ aangereikt met informatie over de groep en hun politieke doel. Verder maken ze vanuit verschillende richtingen paden van schoenen (een deel hiervan komt echt van vluchtelingen uit Calais) richting de stembus. Er worden kaarsen gebrand en er zijn vier sprekers en fotoposters.

In scherp contrast met deze stilte staat het contact van de Alarm Phone met de familieleden en vrienden van de vermiste slachtoffers. Zij hebben hun getuigenissen gegeven en namen en foto’s opgestuurd van de vermiste mensen die aan boord zijn gegaan van een zwarte rubberboot in Garabulli, Libië, in de nacht van 8 op 9 februari vorig jaar.

Posters door de stad
Alarm Phone wil met een confronterende posteractie aandacht vragen voor deze afschuwelijke gebeurtenis en de verdwenen mensen een gezicht geven. Ze willen de aanhoudende dodelijke situatie in de Middellandse Zee en de voortdurende inactiviteit en stilte van de autoriteiten aan de kaak stellen. Op de posters staan foto’s en namen van de vermiste mensen, een QR code die gescand kan worden voor meer informatie over het onderwerp en ook de getuigenissen van families. De posters worden door verschillende actiegroepen in Nederland verspreid, in verschillende steden in de publieke ruimte. Daarnaast maakt Alarm Phone een video, waarin activisten de namen van de vermiste mensen noemen en waarin zij antwoorden eisen van de autoriteiten.

Meldpunt voor noodsituaties
Watch The Med Alarm Phone werd in oktober 2014 opgericht door verschillende activistische netwerken uit Europa en Noord-Afrika. Het collectief richtte een zelfgeorganiseerd meldpunt op voor vluchtelingen in nood in de Middellandse Zee. Hun hoofddoel is om boten die in nood verkeren een extra mogelijkheid te bieden hun SOS zichtbaar te maken. De Alarm Phone documenteert de situatie, informeert de kustwacht en mobiliseert zo nodig extra reddingsondersteuning. Op deze manier kunnen zij, in ieder geval tot op zekere hoogte, druk uitoefenen op de verantwoordelijke reddingsinstanties. Alarm Phone strijdt tegen alle vormen van mensenrechtenschendingen tegen vluchtelingen en migranten op zee.

Op 9 februari dit jaar werden de slachtoffers en hun familie herdacht. In solidariteit met alle vluchtelingen wereldwijd. #BordersKill

Lees meer over Watch The Med Alarm Phone op hun website.

Het Poolse bos 219a heeft een rijke geschiedenis –de gemiddelde leeftijd van de bomen is er 140 jaar– en een unieke wildernis. Dit bos herbergt verschillende beschermde vogelsoorten en mossen, en wolven, beren en lynxen leven hier vrijelijk in het wild. De bossen in dit gebied [Bieszczady] vormen samen uiterst complexe, gevoelige ecosystemen die onmisbaar zijn voor het land. Bergbeekjes voeden de rivieren en het overtollige water wordt opgeslagen door de bossen. De hoeveelheid water in het land hangt dus af van hun vitaliteit. Vooral de oude, natuurlijke bossen spelen een sleutelrol bij de bescherming van het klimaat; ze beschermen het hele land tegen droogte en overstromingen. Een van de activisten benoemt het probleem: “Als de bossen massaal worden gekapt, maken we geen kans in de strijd tegen droogte in het land, overstromingen en de wereldwijde klimaatramp.”

Het instituut voor Staatsbosbeheer voert consequent plannen voor grootschalige boskap uit in gebieden die anders in aanmerking zouden komen voor opname in beschermde nationale parken. Hiermee dragen ze actief bij aan de vernietiging van deze eeuwenoude wouden. Alle besluiten omtrent bosbeheer worden genomen achter gesloten deuren, zonder openbare raadpleging. Momenteel staat de kap van meer dan 30% van het bos 219a op de planning.

Bescherm en blokkeer

Naar aanleiding van deze plannen trokken activisten op 3 januari het bos in om de toegangswegen te blokkeren en te voorkomen dat de bomen werden gekapt. Ze zetten een kamp op, bouwden blokkades en skypods en begonnen met hun taak om het bos ter plekke te beschermen, want petities, demonstraties en blokkades van het kantoor van Staatsbosbeheer bleken niet voldoende.

De activisten zien het als hun morele plicht om het welzijn van hun omgeving te verdedigen, en in het licht van geplande houtkap in een van de meest waardevolle gebieden in Polen is de directe blokkade de enige optie. Het ruige bos stelt de activisten bloot aan vrieskou, sneeuw, wind en regen. Ze zijn uitgerust met tenten, slaapzakken, bouwmateriaal voor de blokkades en klimuitrusting. Als symbolische uiting van solidariteit met het bos en haar bewoners dragen ze tijdens de actie artistieke wolvenmaskers.

“We verzetten ons tegen de uitroeiing van wilde dieren en de exploitatie van waardevolle bossen als houtfabriek.”

Naast het trotseren van de elementen, maakt ook het huidige politieke klimaat van Polen deze actie tot een behoorlijke uitdaging. De discriminatie en bedreiging richting alle soorten acties van burgerlijke ongehoorzaamheid is onder de huidige conservatieve regering groter dan ooit tevoren. Toch zetten de Wilczyce hun blokkade door, en weten ze inmiddels al ruim een maand de machines uit het bos te weren.

De komende periode verwacht de groep dat er een hoop nieuwkomers klaarstaan om bij nieuwe acties betrokken te raken. Er liggen al plannen klaar om de actie uit te breiden naar andere bedreigde bossen in Polen. Sta op voor het bos!

Lees hun volledige statement hier en volg de acties via Twitter en Facebook.

Het Actiefonds steunt het Platform trouw en ook dit jaar scharen we ons vierkant achter de campagneplannen van de actiegroep. De activisten willen onder andere een lokale voedselschuur opzetten, waar biologisch en verantwoord voedsel wordt geteeld voor lokale afzet. Coöperatief, in samenwerking met en voor de buurt.

Met hun eerdere (creatief getitelde) actiecampagnes (‘Kampeer in de Lutkemeer’, ‘Zaaien voor de toekomst’, ‘Als het je een biet kan schelen’) zetten ze het behoud van de biopolder op de politieke agenda. In 2021 wil Platform Behoud Lutkemeer zich richten op het informeren van Amsterdammers en omwonenden, over de corruptie en het wanstaltige handelen van de gemeente. Daarnaast start de groep een schadeprocedure tegen projectontwikkelaar SADC en blokkeren ze actief de bouwvoorbereidingen op het terrein.

Lees hier wat Platform Behoud Lutkemeer vorig jaar kon doen met steun van Het Actiefonds!

“Er is een hoop beloofd maar weinig waargemaakt”, zo stelt Amsterdam Alternative. De groep wil met hun krant een tegengeluid bieden aan de groeiende rechtse propaganda, ook met het oog op de aankomende Tweede Kamer verkiezingen.

Amsterdam Alternative bestaat sinds 2015 en wil oproepen tot actie middels het publiceren van artikelen. Veel voorkomende thema’s en onderwerpen zijn gentrificatie, huisvesting, klimaat, duurzaamheid, (anarchistisch) activisme, kraken, collectiviteit en solidariteit. De groep zet ook een zogenaamde AA Academy op: een initiatief om in groepsverband bepaalde maatschappelijke problemen onder de loep te nemen en te proberen hier een creatieve oplossing voor te formuleren. Daarnaast gaat het collectief eigendom project ‘Vrij Beton’ dit jaar van start. Het doel van Vrij Beton is het verzamelen van geld om daarmee samen panden aan te kopen: collectieve eigendommen die mogen dienen als nieuwe vrijplaatsen. Vrijplaatsen die een permanente ruimte kunnen bieden aan experimenten en afwijkende concepten die niet passen in het huidige commerciële circuit, omdat zij niet worden gedreven door het maken van winst.

Het AA collectief wil met deze speciale hoge oplage uitgave van de krant zorgen dat er een grote groep mensen wordt bereikt. Ze willen mensen inspireren en hen ervan bewustmaken dat er meer is dan de commerciële mainstream, het uitgeholde neoliberale systeem en de misleidende (extreem-)rechtse alternatieven daarvoor.

“We pleiten voor diversiteit in plaats van een monocultuur voor de hoog opgeleiden met veel poen. Wij geloven in de kracht van het collectief en dragen dat uit bij al onze activiteiten.”

Het Actiefonds steunt het verhoogde oplage nummer van Amsterdam Alternative. Lees hier meer over het collectief!

Omdat vrouwen geen toegang hebben tot veilige, legale abortussen, wenden velen van hen zich tot clandestiene, onveilige abortuspraktijken. Dit heeft grote gevolgen; per dag sterven er gemiddeld vier vrouwen aan de gevolgen van een onveilige abortus. Daarnaast zijn er miljoenen gevallen bekend waarbij Oegandese vrouwen gewond of anderszins gehandicapt geraakt zijn als gevolg van abortus gerelateerde zaken.

“Elke vrouw en elk tienermeisje heeft het recht om weloverwogen beslissingen te nemen over hun reproductieve gezondheid”

Maatschappelijke organisaties in Oeganda werken keihard aan toegang tot legale abortus en moderne voorbehoedsmiddelen. Vele protesten, workshops en gesprekken hebben geleid tot rapporten die onlangs het Oegandese parlement hebben gedwongen om de oude abortuswet te herzien. Deze herziening staat gepland voor februari 2021, maar de verwachtingen van de conservatieve regering zijn laag.

Om de noodzaak van gelegaliseerde abortus onder druk te zetten, organiseerde Voluntary Efforts for Rural Development (VERDE-Oeganda) een campagne voor het bouwen van consensus onder mensenrechtenactivisten, journalisten, parlementariërs, mensenrechtenadvocaten en gezondheidswerkers. De campagne omvatte een solidariteitsmars in Kampala City, een interactieve radiodiscussie met het publiek en een alom ondertekende petitie, overhandigd aan de woordvoerder van het Oegandese parlement.

De actiegroep zal haar campagne in de vier regio’s (Centraal, West, Oost en Noord) voortzetten om verder te pleiten voor legalisering van abortus in Oeganda.

VERDE-Oeganda werd in juli 2004 opgericht om steun te geven aan plattelandsgemeenschappen, met de nadruk op kwetsbare vrouwen. Hun sociale doel is om de rechten van vrouwen te beschermen, waarbij seksuele en reproductieve rechten bovenaan de agenda staan. Ze zetten activisme in om sociale rechtvaardigheid af te dwingen, wat vooral in tijden van toenemende onrechtvaardigheid en onderdrukking onder de heersende politieke orde in Oeganda hard nodig is.

Caldera Gráfica Crew startte een artistiek protest waarbij de openbare ruimte overgenomen werd door middel van ‘contra-culturele aanvallen’ (muurschilderingen, posters en projecties). Op deze manier werd een sterke publieke zichtbaarheid gecreëerd om mobilisatie onder burgers te stimuleren en gemeenschapswaarden zoals empathie, solidariteit en organisatorische vaardigheden te benadrukken.

Het project is gericht op het benadrukken van de kracht en het doorzettingsvermogen van de mensen in de wijken die organisatorische projecten starten om de Covid-19-pandemie als gemeenschap het hoofd te bieden. Door hun inspanningen proberen ze algemene grondrechten veilig te stellen, zoals gezondheid, voedsel, onderwijs, huisvesting en een waardig leven in het algemeen. Ze staan op voor de basisbehoeften waarin de overheid niet voorziet.

De groep schilderde vier muurschilderingen in het stadscentrum van Florencia en de wijken Malvinas, Ciudadela Siglo XXI en San Judas. Ze drukten grote hoeveelheden posters en verspreidden deze met een team van vrijwilligers en vertoonden verschillende video’s over onderwerpen als solidariteit, zorg en organisatie op openbaar toegankelijke plaatsen.

De organisatie ziet hun project als een begin, een duwtje in de rug om andere burgers en collectieven uit te nodigen om op een georganiseerde manier te gaan denken, om de kracht en het belang van sociale mobilisatie in de tijd van Covid-19 te begrijpen. Na de pandemie, als de coronamaatregelen het weer toelaten, is de actiegroep van plan om nieuwe massale acties en interventies te organiseren.

Masingo is de grootste en dichtbevolkte sloppenwijk in de stad Kakamega in Kenia; bestaande uit 700 door armoede getroffen huishoudens, met een gemiddeld inkomen van minder US $ 1,25 /huishouden en afhankelijk zijn van de Masingo rivier. De sloppenwijk heeft een markt waar ten minste 400 mensen voor hun inkomen van afhankelijk zijn met kleinschalige ondernemingen op de markt.

Land grabbers hebben greppels gegraven die onbehandeld, vervuild water uit rioleringen naar de open waterbronnen van de sloppenwijk leiden, voornamelijk de nabijgelegen rivier. Ook vragen veel bewoners met overvolle latrines kinderen van de straat om ’s nachts hun latrines te legen door hun uitwerpselen naar de loopgraven of de rivier te dragen. Hierdoor loopt de Masingo-markt het risico te moeten sluiten, niet alleen onder de dreiging van Covid-19, maar ook vanwege de toegenomen gevallen van door water overgedragen ziekten onder de bewoners van Masingo, die jaarlijks ten minste 77% van de bewoners treffen. In 2019 stierven drie mensen aan cholera en anderen lieten anderen in het ziekenhuis achter. Pogingen om deze problemen aan de autoriteiten te melden, zijn mislukt.

Mobilisatie

De Renewed Hope Group (RHG) wil een einde maken aan de vervuiling van de waterbronnen van Masingo door te pleiten voor de permanente blokkering van illegale loopgraven van rioolsystemen naar open waterbronnen, en het verjagen van land grabbers die verantwoordelijk zijn voor het graven van de illegale geulen. Samen met de bestuurscommissie van de Masingo-markt, lokale ondernemingsgroepen, milieuactivisten en leiders van belangrijke actieve sociale groepen, wil de RHG een ​​reeks mobilisatieactiviteiten te organiseren over een periode van 2,5 maanden, om zo ten minste 200 personen uit Masingo te mobiliseren. De activiteiten zullen onder andere bestaan uit huis-aan-huisbezoeken, campagnes op sociale media en openbare bijeenkomsten.

Na deze mobilisatieperiode organiseert de RHG een officiële protestwandeling, waarbij gezichtsmaskers en kleurrijke protestborden worden uitgedeeld. De demonstranten lopen door Kakamega om de aandacht van de mensen te trekken en lopen  langs de gebouwen van de verantwoordelijke overheidsinstanties. Ten slotte zullen demonstranten zingend en schreeuwend lopen naar de gebieden met de illegaal gegraven geulen, die ze vervolgens massaal blokkeren met lemen muren.

Op oudejaarsavond werd de 23-jaar oude Blessings Nyonde 8 keer beschoten door de Malawische politie. Hij werd ervan verdacht één van de overvallers te zijn waarvan hij juist vluchtte. Na een week voor zijn leven te vechten in het ziekenhuis overleed hij. Vier dagen na de schietpartij weigerde de politie haar fouten in te zien. Recent kwamen ook twee andere mannen te overlijden als gevolg van beschieting door politieagenten.

De onwettige politiebeschietingen zijn symbolisch voor de wreedheid van Malawisch politie optreden in het algemeen. Het bedreigt en eindigt de levens van onschuldige burgers, terwijl de politie juist mensen zou moeten beschermen. Zenith pleit voor de onmiddelijke arrestatie en vervolging van de schuldige politieagenten. Het is daarnaast in zijn geheel incoherent van de politie om het verhaal aan te hangen dat de slachtoffers verdacht waren van overvallen; zelfs als de verdachten schuldig waren, hebben politieagenten de wet overschreden en de verdachten het recht ontnomen onschuldig te zijn tot schuld is bewezen.

Zenith en andere mensenrechtenorganisaties in Malawi zijn zich aan het mobiliseren en zullen snel een protestmars organiseren tegen politiegeweld. Er zal ook een solidariteitswandeling plaatsvinden voor de families van de slachtoffers.