Op 9 juni 2023 is de 32-jarige Nederlands-Poolse Mateusz omgekomen door disproportioneel politiegeweld. Hij was een psychiatrisch patiënt die een auto kraste. De politie kwam met maar liefst tien auto’s achter hem aan – hij zat op de fiets – taserden hem, om hem vervolgens te slaan, schoppen en wurgen terwijl hij op de grond lag. Op videobeelden is te zien hoe de politieagenten na een lange tijd opstonden, maar Mateusz op de grond bleef liggen.
Mateusz was niet de eerste die omkwam door disproportioneel politiegeweld. Remon Kalloe, Mitch Henriquez, Sammy Baker en nog vele anderen gingen hem voor. Yazan al Madani bijvoorbeeld, op 27-jarige leeftijd acht keer beschoten terwijl hij in een psychose verkeerde. Of Mitchel Winters, ook in verwarde toestand, en op 21-jarige leeftijd zeven keer beschoten door drie agenten. Akef Ibrahimi noemt ze allemaal in zijn speech tijdens de herdenking van Mateusz en komt tot een conclusie: mannen met een migratieachtergrond die onbegrepen gedrag vertonen zijn overmatig aanwezig in de sterfgevallen door politiegeweld.
Herdenking
Het was een emotionele en krachtige herdenking aan de Rotterdamse Coolsingel, met steun van Het Actiefonds. In speeches van de vader, een vriendin, de advocaat van de familie, en van de organisator Ibrahimi. Er werd afgesloten met het leggen van bloemen en twee indrukwekkende minuten van stilte.
De toespraken riepen op tot gerechtigheid en vervolging van de beulen die Mateusz hadden vermoord. Via de GoFundMe kunnen mensen geld doneren aan de familie om de juridische kosten te dekken. Verdriet en onbegrip voerde de boventoon. Zoals de vriendin Claudia het verwoordde:
“Waarom heeft de politie Mateusz zo hard aangepakt, waarom is er een taser ingezet op iemand die geen wapens had en bovenal in psychische toestand verkeerde, waarom kon de politie een persoon met psychische problemen niet herkennen, daar hadden ze immers voor getraind moeten worden?”
Vervolging
De agenten die betrokken waren bij de dood van Mateusz, konden oktober vorig jaar alweer terug naar hun werk, sommigen zelfs in dezelfde functie. Maar gelukkig werd vorige maand bekend gemaakt dat het Openbaar Ministerie heeft besloten acht agenten te vervolgen voor de dood van Mateusz. Het is al wat, hoewel we nog het vonnis zullen afwachten om te weten of het recht zal zegevieren.
Want incidenten als deze spelen zich niet af in een vacuüm. De politie heeft de laatste jaren steeds meer ruimte en middelen gekregen om met geweld de orde te handhaven, zoals bijvoorbeeld de wet uit 2022 die het gebruik van tasers toestaat. Dit uitbreidende geweldsmonopolie gaat hand in hand met juridische onverantwoordelijkheid wanneer politieoptreden tot dodelijke gevolgen leidt.
De vervolging van Mateusz’s daders vormt daarop een uitzondering: volgens onderzoek van Control Alt Delete gaat het OM slechts in één procent van de aangiften over tot vervolging. Tussen 2016 en 2019 zijn er maar vier agenten beboet voor overmatig politiegeweld, en geen enkele is vervolgd voor discriminatie. Voor context: in 2019 alleen al rapporteerde de politie 24 duizend gevallen van geweldstoepassing. Dat aantal is in de jaren daarop gestegen tot nagenoeg 35 duizend.
Politiegeweld is een structureel probleem met duidelijke racistische aspecten. Het Actiefonds wil niet alleen rechtvaardigheid voor de nabestaanden van Mateusz, maar zet zich in voor een wereld waarin politiegeweld überhaupt niet getolereerd wordt.
De Mekong stroomt vanuit China en is de levensader voor dorpen en steden in Myanmar, Cambodja, Laos, Thailand en Vietnam. Ongeveer 60 miljoen mensen zijn afhankelijk van de rivier voor voedsel en inkomen. Nu China een dam bouwt en Thaise multinationals de waterstroom omleiden om suiker te verbouwen voor de wereldmarkt, staat het levensonderhoud van miljoenen mensen, dieren en planten onder druk.
Grote dammen hebben lokale ecosystemen verstoord sinds de Britten in 1902 de Aswandam bouwden in de Nijl. Deze dammen controleren of beëindigen de vloed- en droogteperiodes van grote rivieren en reguleren het waterpijl zodanig dat landbouwgrond toeneemt en waardevolle geldgewassen kunnen worden verbouwd op de rivieroevers. Het is dan ook geen verrassing dat landen die dammen beheren de levenslijn van alle levende wezens stroomopwaarts in hun macht hebben.
China bouwt sinds 2012 11 dammen in de Mekong. Deze stuwdammen hebben vervolgens enorme gevolgen op Zuid-Aziatische economieën en ecosystemen.
Sinds de bouw van de dammen is het waterpeil van de Mekong gekelderd. In 2019 was het waterniveau stroomopwaarts lager dan in de afgelopen 50 jaar. Voeg daar de gevolgen van de klimaatcrisis aan toe en je krijgt een ernstige situatie van aanhoudende droogte, plotselinge overstromingen en toenemende armoede in de Mekongdelta. Volgens de Mekong Rivier Commissie is er al 40 procent minder vis in de rivier dan tien jaar geleden.
Thaise suikerbedrijven maken van de gelegenheid gebruik om stukken land in Thailand en Cambodja op te kopen en er grote hoeveelheden suiker op te verbouwen. Gesteund door buitenlandse investeerders leiden deze bedrijven grote hoeveelheden water om in hun irrigatiesysteem, waardoor de rivieroevers veranderen in een monoculturele woestenij voor de wereldmarkt.
Veel dorpen en gemeenschappen kunnen niet langer tegen het opdrogen van de Mekong. Vertegenwoordigers uit Cambodja, Vietnam, Laos en Thailand hebben zich verenigd in SEVANA om te strijden tegen de bouw van dammen en tegen de suikermultinationals. Het Actiefonds heeft door de jaren heen meerdere van hun acties gesteund.
Deze keer organiseerde SEVANA een vierdaags festival ter ere van 14 maart, de internationale dag van acties tegen stuwdammen. Ongeveer 40-60 mensen van het Hug Nam Khong Community Network (Love Mekong Community Network), allianties en vrienden hielden paneldiscussies over de huidige situatie van de Mekong, waaronder de energiehandel en stuwdammen. De gesprekken gingen ook over transnationale investeringen, landroof en onderdrukking door de staat. Er waren ook ceremonies om de geesten van de Mekong aan te roepen, zoals een bootactie waarbij mensen naar een eiland in de rivier reisden om de geesten om bescherming en zegeningen te vragen voor de Mekong rivier en voor al het leven dat van haar afhankelijk is.
Het Actiefonds is er trots op SEVADA te steunen. We moeten strijden tegen dammen om onze miljoenen menselijke en niet-menselijke levens te beschermen en om de levenswijze van talloze kleinere gemeenschappen langs de rivier te behouden.
In haar eerste toespraak als premier van Italië introduceerde Giorgia Meloni een motto: Non disturbare chi vuole fare. Laat hen die iets willen doen met rust. Ze bedoelde het in de meest neoliberale zin: geen belastingen voor bedrijven. Maar begrijp het niet verkeerd: Meloni is in de eerste plaats een fascistische politicus, pas daarna een neoliberale.
Sinds haar verkiezing in 2022 is fascisme een legitieme vorm van regeren geworden in Italië. Daarom hebben we een sterke en verenigde stem nodig tegen deze gevaarlijke racistische, seksistische en onderdrukkende Italiaanse regering. Associazione Culturale Contrario is er sterk van overtuigd dat de meeste mensen in Italië, met of zonder staatsburgerschap, niet fascistisch zijn. Ze willen mensen die zich geïsoleerd, verward, bang of machteloos voelen aanmoedigen om op te staan en te vechten voor solidariteit, sociale rechtvaardigheid en om de rijke geschiedenis van het antifascisme in Italië te beschermen en verder uit te bouwen.
Contrario heeft de eerste 4 maanden van 2024 een politieke campagne georganiseerd om hun wijk Centocelle in Rome te mobiliseren en te radicaliseren. Het was geen gemakkelijke taak, gezien de voortdurende repressie van links activisme door de regering van Meloni. Het bekendste voorbeeld is het anti-rave decreet, dat veel aandacht kreeg van ravers, linksen en andere bewegingen. Het is een schaamteloze poging om contraculturele bewegingen te onderdrukken. Contrario voerde campagne tegen dit decreet en tegen andere repressieve wetten, zoals een nieuwe wet die radicaal linkse archieven strafbaar stelt met het excuus ‘het bevorderen van terrorisme te beëindigen’. Dit is een schaamteloze poging om de geschiedenis te veranderen en een directe bedreiging voor het eigen archief van Contrario zelf.
Contrario voerde campagne met een antifascistisch ‘minifestival’, workshops in het maken van posters en stickers op scholen en op hun eigen locatie in Centocelle, waarbij ze Meloni’s ‘laat hen die iets willen doen met rust’ op een satirische en situationistische manier herinterpreteerden. Ze willen vrijheid van meningsuiting en samenkomst, bewegingsvrijheid voor iedereen, buurtactivisme, solidariteitsacties en geweldloze directe acties bevorderen. Kortom, een brede antifascistische beweging, vol humor en creativiteit. Ze gebruikten de stickers en posters samen met spandoeken en graffiti in acties door het hele land.
Tijdens hun campagne hebben ze veel buurtbewoners ontmoet, wat vertrouwen geeft in toekomstige samenwerkingen en solidariteit in de strijd tegen de fascistische regering.
Het Actiefonds is er trots op Contrario te steunen. No pasarán!
Luchtvervuiling vormt een ernstige bedreiging voor het milieu en de volksgezondheid
in Georgië. Desondanks hebben milieubescherming en luchtvervuiling in het land nog
geen prioriteit. De burgerbeweging Green Pole organiseert protesten en demonstraties
om aandacht te vragen voor de problematiek.
In 2019 stond Georgië op de tweede plaats in Europa wat betreft het aantal slachtoffers van
luchtvervuiling per 100.000 inwoners. Sterfgevallen als gevolg van luchtwegaandoeningen, in
direct verband gebracht met luchtvervuiling, zijn in 2020 met 589% gestegen. Onderzoek
wijst uit dat de gezondheidseffecten ook veel jonge kinderen treffen.
Dankzij de gift van Het Actiefonds vond er onder meer een protest plaats voor het stadhuis
van Tbilisi, de op een na meest vervuilde stad van Georgië. Voorafgaand aan dit protest ging
men de straten op van Tbilisi om folders uit te delen met daarin vermeld het recht van elke
Georgiër om in een gezonde omgeving te leven – omschreven in artikel 29 van de Grondwet –
en mensen uit te nodigen om zich bij het protest aan te sluiten. Tijdens een aanvullende
nachtelijke actie werden beelden van de vervuilde stad op het parlementsgebouw
geprojecteerd. Middels een online campagne werden zoveel mogelijk mensen bij het
onderwerp betrokken, inclusief lokale ‘influencers’ en journalisten.
Ook is de groep een juridische procedure gestart tegen een vervuilende fabriek in de gemeente
Jighaura. De fabriek wordt naar verwachting gesloten als gevolg van het verzet, een proces
dat nauwlettend in de gaten wordt gehouden door de activisten. Want schone lucht is ieders
recht!
De Senegalese Boza Fii organiseerde een driedaagse actie genaamd PUSH BACK FRONTEX, om voorlichting te geven over en te protesteren tegen Frontex en het dodelijke grensbeleid van de EU.
Frontex is een van de meest beruchte organisaties in de EU en verantwoordelijk voor het verplaatsen van Europa’s grenscontroles naar naburige landen. Hierdoor speelt het een sleutelrol in de criminalisering en onderdrukking van migratie. De EU investeert veel in het Frontex: in 2020 bedroeg het jaarlijkse budget van Frontex 364 miljoen euro. In 2023 is het budget meer dan verdubbeld: 845 miljoen euro. Met dit geld kon Frontex een vloot vliegtuigen en drones ontwikkelen die het centrale deel van de Middellandse Zee van bovenaf bewaken en controleren.
Vorig jaar beweerde Frontex dat het tegen het einde van het jaar in staat zou zijn om het centrale Middellandse Zeegebied 24 uur per dag volledig in de gaten te houden met behulp van satellietbeelden en drone-operaties, die al gedeeltelijk operationeel zijn. Volgens Frontex worden deze satellieten en drones gebruikt om levens te redden in de Middellandse Zee, omdat ze boten in nood kunnen detecteren en de relevante autoriteiten op tijd kunnen waarschuwen om migranten te redden. Migranten en activisten merken echter dat Frontex samenwerkt met de Libische kustwacht om migranten die op weg zijn naar Europa terug te smokkelen naar Libië. In plaats van te helpen levens te redden in de Middellandse Zee, heeft de surveillance van Frontex als voornaamste en enige doel mensen op zee te onderscheppen zodat ze nooit de kusten van de EU bereiken. Als migranten een drone rond hun schip horen zoemen, kunnen ze erop rekenen dat de Libische kustwacht ze binnen een paar uur onderschept en terugsleept.
Frontex weet maar al te goed welk lot deze mensen te wachten staat als ze terugkeren naar Libië: systematisch en wijdverspreid misbruik in gevangenschap door Libische autoriteiten en smokkelaars. Dat is tenminste wat Human Rights Watch concludeert na uitgebreid onderzoek naar de luchtsurveillance van Frontex. Geen verrassing dus dat Senegalese activisten niet blij zijn met de onderhandelingen tussen Senegal en de EU over uitbreiding van Frontex-activiteiten in Senegalese wateren. Ze begrijpen dat Frontex geen levens zal redden en het aantal gedwongen sterfgevallen in de Atlantische Oceaan alleen maar zal laten toenemen. Frontex dient enkel Europa’s racistische mobiliteitsregime.
Daarom heeft de vereniging Boza Fii besloten om jaarlijks 72 uur lang het evenement ‘PUSH BACK FRONTEX’ te organiseren, totdat Frontex wordt afgeschaft. Boza Fii steunt vrijwillige remigranten en uitgezette migranten in hun land van herkomst, waar ze vaak geen officiële hulp krijgen. De vereniging is zeer kritisch over de mogelijkheid van Frontex-activiteiten in hun land. De Europese commissaris voor Binnenlandse Zaken, Yiva Johansson, heeft beweerd dat de inzet van Frontex in Dakar zal helpen om “mensensmokkelactiviteiten” vanuit de Sahel naar de Canarische Eilanden onder controle te krijgen. Het is niet de eerste keer dat een Europese macht de soevereiniteit van een Afrikaans land afpakt onder het mom van mensenrechten.
Een document van de Europese Commissie over Senegal, gepubliceerd op 7 juni 2022 en in handen van Boza Fii, draagt weinig bij aan het wegnemen van eventuele bedenkingen. Naar verluidt staat in het document dat een nauwere samenwerking tussen Senegal en Frontex zou moeten inhouden dat Frontex-agenten wapens mogen dragen en gebruiken, met volledige immuniteit voor de Senegalese wet. “Het is duidelijk de koloniale politie die terugkeert naar Afrika”, concludeerde Boza Fii tijdens een toespraak op PUSH BACK FRONTEX, dat plaatsvond van 10 tot 12 augustus 2023.
Op de eerste dag opende Boza Fii het evenement met een persconferentie met lokale Senegalese journalisten over de inzet van Frontex in hun land (Afrique-Frontex-AFIC). Daarna hielden ze een “Herdenkingsactie” voor degenen die op zee stierven, om elk van de slachtoffers van het Europese grensregime te herdenken en te vechten tegen de grenzen die hen gedood hebben, maar ook om het recht op identiteit en waardigheid voor alle doden te promoten, en het recht van hun families om het te weten. Er werd ook een film vertoond over de schending van de rechten van migranten door Frontex. De tweede dag werd gekenmerkt door workshops en rondetafeldiscussies over deportaties en gedwongen terugkeer, visumbeleid en het exporteren van grenscontroles naar naburige landen. De laatste dag organiseerde Boza Fii een 3 uur durende mars in Dakar om bewegingsvrijheid voor iedereen te eisen.
Het Actiefonds is trots Boza Fii te steunen! De EU doet er alles aan om de dood van migranten in de Middellandse Zee en de Atlantische Oceaan onzichtbaar te maken, of in ieder geval niet hun verantwoordelijkheid. Het Actiefonds heeft al uitgebreid geschreven over het antimigratiebeleid van Europa, waarvan de EU-Turkije deal (2016) en de Tunesië deal (2023) twee van de bekendste voorbeelden zijn. Het werk van organisaties als Boza Fii is essentieel om te begrijpen hoe Europese grensbeveiliging overloopt in nieuwe imperiale fantasieën.
Het wereldwijde schuldstelsel dwingt neokoloniale onderdrukking en uitbuiting af in het Zuiden. Het IMF en de Wereldbank spelen hierin een centrale rol. Als we willen dat het Zuiden vrij is van neokoloniale onderdrukking, soevereiniteit heeft over zijn eigen grenzen en de klimaatcrisis en ecologische vernietiging een halt toeroept, moeten we een volledige kwijtschelding van de schulden van het Zuiden opeisen.
Via schulden dwingt het Mondiale Noorden zijn eigen politieke agenda af in het Zuiden, d.w.z. het winnen van goedkope grondstoffen en fossiele brandstoffen en het op afstand houden van vluchtelingen. Door het afbetalen van schulden heeft het Zuiden niet de middelen voor een sociale en ecologisch rechtvaardige transitie die nodig is om onder andere de klimaatcrisis aan te pakken en voor ander sociaal beleid en klimaatbeschermingsmaatregelen. Volgens Debt Justice, een Britse NGO, worden 54 landen nu geconfronteerd met een schuldencrisis. Maar in plaats van in te stemmen met het kwijtschelden van een deel van de schuld, gebruiken de Wereldbank en het IMF schulden als politiek drukmiddel.
Op 12 oktober, de Internationale Dag van Inheems Verzet, slaagde Debt for Climate Duitsland erin om twee betonnen blokken te plaatsen voor het Ministerie van Financiën in Berlijn. De grootste van de twee woog meer dan een ton en symboliseerde de koloniale en klimaatschuld van het Noorden aan het Zuiden, terwijl de kleinere en lichtere de financiële schuld van het Zuiden aan het Noorden symboliseerde. Voorbijgangers en de pers konden de geleidelijke verwijdering van de twee blokken door de politie urenlang volgen. Het overduidelijk ‘zwaardere’ gewicht van de schulden van het Noorden ten opzichte van die van het Zuiden werd concreet zichtbaar toen de politie veel meer moeite deed om het zwaardere blok van het terrein te verwijderen.
De volgende dag hield Debt for Climate twee disruptieve acties bij de twee gebouwen van het Ministerie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling in Bonn en Berlijn. Ze richtten zich specifiek op Svenja Schulze, die Duitsland vertegenwoordigt in de Wereldbank en op het moment van de actie in Marrakech vergaderde met het IMF. In Berlijn slaagden ze erin om op de luifel van het ministeriegebouw te klimmen en van daaruit een spandoek te droppen. Tegelijkertijd knoeiden activisten op de grond met het hek van het ministerie en omwikkelden het met prikkeldraad als symbool voor “Fort Europa” en het beleid van de Europese Unie om vluchtelingen uit het Zuiden buiten te sluiten. Ze eisten kwijtschelding van schulden en een einde aan het dodelijke vluchtelingenbeleid van de EU. Een tweede dropping van spandoeken op het ministerie in Bonn verliep niet als gepland, maar ze slaagden erin om het spandoek elders op het terrein uit te rollen. De acties gingen gepaard met persberichten en informatiebijeenkomsten over hoe het Noorden de soevereiniteit van het Zuiden via schuld.
Het Actiefonds is er trots op Debt for Climate Duitsland te steunen.
De Oegandese overheid heeft onlangs een nieuw wetsvoorstel ingediend gericht tegen LGBTQIA+-personen en -organisaties, de Anti-Homosexuality Bill 2023. Deze wet is bedoeld om homoseksualiteit en de promotie en financiering ervan strafbaar te stellen. Sinds de invoering van dit wetsvoorstel is het geweld tegen LGBTQIA+’ers door overheidsinstanties, religieuze leiders en culturele leiders flink toegenomen.
Als het wetsvoorstel wordt aangenomen, kan iedereen die huizen verhuurt aan LGBTQIA+-mensen gevangenisstraf krijgen. Hierdoor zullen veel LGBTQIA+ personen dakloos worden, waardoor ze in een nog gevaarlijkere situatie terechtkomen dan voorheen. Ook riskeren NGO’s en organisaties die voorlichting geven over LGBTQIA+-onderwerpen, of zorg en steun bieden, hoge boetes voor het ‘promoten’ van homoseksualiteit.
De recente campagne tegen LGBTQIA+-mensen heeft sommigen er niet van weerhouden om actie te ondernemen. In een landelijk gebied in Oost-Oeganda kwamen tientallen activisten samen om te marcheren voor gelijke rechten. Met hun campagne ‘Let me be me’ willen ze het narratief van de Oegandese overheid aan de kaak stellen. Ze willen de geïnstitutionaliseerde en structurele schendingen aan het licht brengen die de regering en andere organisaties begaan bij het onderdrukken van de vrijheden van vergadering, vereniging en meningsuiting van personen en organisaties in Oeganda op het gebied van seksuele geaardheid, genderidentiteit en genderexpressie en geslachtskenmerken.
Dat hun demonstratie succesvol bleek, kan al worden afgeleid uit het feit dat mediabedrijven en dienstverleners werden bedreigd om de actie niet uit te zenden of erover te berichten, omdat ze anders zouden worden beschuldigd van het ‘verspreiden’ van homoseksualiteit. YouTube-video’s die naar bepaalde blogkanalen werden geüpload, werden verwijderd met richtlijnen van de Oegandese politie.
Het Actiefonds is er trots op deze activisten te steunen in hun strijd voor gelijke mensenrechten voor alle genderidentiteiten en -uitingen.
Alarm Phone is een door vrijwilligers gerunde noodhulplijn die dag en nacht bereikbaar is voor mensen die noodgedwongen de Middellandse Zee oversteken per boot. Het collectief brengt de Europese kustwachten op de hoogte van levensbedreigende situaties, maar in het gros van de gevallen wordt er niet gereageerd. Het Actiefonds steunde een actie waarbij 1338 van deze veelal onbeantwoorde e-mails werden voorgelezen op het plein voor het Europees Parlement in Brussel.
‘We kindly request you to stop killing’. Zo heette de creatieve actie die twee etmalen in beslag nam en waarin activisten onafgebroken de ene na de andere hulpkreet nog eenmaal lieten klinken. Achter de talloze coördinaten, passagiersaantallen, tijdstipaanduidingen en bureaucratische taal gaat een groot verdriet en woede schuil, dat des te meer voelbaar was toen de actie ten einde liep en de berichten steeds actueler werden. Sinds 2014 ontving Alarm Phone ruim 5000 telefoontjes van boten in nood, die zij vervolgens omzet in gestandaardiseerde meldingen aan de verantwoordelijke autoriteiten.
Zo ook de uiteindelijk gekapseisde boot voor de kust van Griekenland, waarbij honderden mensen – waaronder veel kinderen – verdronken. Alarm Phone had al ruim van tevoren contact gezocht met de Griekse autoriteiten, maar een reddingsactie kwam nauwelijks op gang. Verschillende overlevenden melden zelfs dat de Griekse kustwacht de schipbreuk zelf heeft veroorzaakt, door met een touw te proberen het schip naar andere wateren te leiden. In veel gevallen kan Alarm Phone precies reconstrueren hoe de opstelling van de EU in het zwaar bewaakte gebied tot slachtoffers heeft geleid.
Het niet verzorgen van een veilige vluchtroute en zelfs actief terugduwen van boten is een bewuste en politieke keuze, in lijn met migratiebeheersingsovereenkomsten zoals de Tunesië-deal. Gelukkig wordt de door Alarm Phone verzamelde data steeds vaker opgepikt door journalisten en kwamen er in Griekenland massale protesten op gang, die wij vervolgens ook steunden. Door maandelijks te doneren aan Het Actiefonds of een grotere schenking te doen aan onze actiegroepen brengt u het einde van deze raciale nachtmerrie een stukje dichterbij.
In Polen bevinden zich enkele van de laatste oerbossen van Europa. Deze bossen omvatten veel waardevol leven en zijn essentieel voor ons begrip van complexe ecosystemen. Dziki Ruch Oporu is een kleine groep activisten die druk uitoefent op de Poolse overheid en houtkapbedrijven om deze oerbossen te beschermen en met rust te laten.
Volgens EU-wetgeving moet 10 procent van het land in Europa in 2030 beschermd worden tegen landbouw en andere activiteiten, maar beschermde natuurgebieden bestaan in Polen helaas alleen op papier. Houtkap en zelfs commerciële jachtpartijen dreigen ondertussen deze laatste oerbossen van de kaart te vegen. Slechts 1 procent van Polen is nu een Nationaal Park, waarvan enkel de helft beschermd gebied. Ter vergelijking: zelfs Nederland heeft ongeveer 15 procent aan beschermd natuurgebied.
In de zomer van 2022 bezette DRO het Borecka-woud om houtkap tegen te gaan. Dat was niet zonder gevaar. Ze werden belaagd door twintig gemaskerde mannen, op ze af gestuurd door het kapbedrijf. De activisten hadden zich in de bomen vastgemaakt met touwen, die de mannen probeerden door te snijden. DRO liet zich hierdoor niet afschrikken. Als reactie barricadeerden ze de toegang naar een lokaal hoofdkwartier van de Nationale Parken.
In de winter bezetten ze eerst het Romincka-woud vlakbij Kaliningrad om houtkapmachines te versperren, en vlak daarna het Bukowa-woud in Noordwest-Polen. In de toekomst zullen de activisten ook op andere strategische plekken blokkades en bezettingen houden, zodat de Algemene Milieubescherming en het Ministerie van Milieu en Klimaat niet langer om hen heen kan.
De toenemende druk begint enige vruchten af te werpen. Verschillende politieke partijen hebben onlangs beloofd 20 procent van de kwetsbaarste gebieden te beschermen tegen houtkap en commerciële jacht. Maar in een rechts land als Polen zijn de verkiezingsbeloftes van linkse partijen bij lange na nog niet genoeg. De acties van DRO zijn broodnodig om de paar kleine overgebleven oerbossen in Europa te beschermen tegen winstbejag. Het Actiefonds steunt hen met trots!
Zolang de Nederlandse staat medeplichtig blijft aan de vernietiging van onze leefomgeving, zal Extinction Rebellion directe actie voeren. Dit weekend blokkeert de organisatie nogmaals de A12, met meer mensen dan ooit tevoren.
Niet 5, niet 17, maar 37.5 miljard. Zoveel subsidie gaat er jaarlijks naar de fossiele industrie volgens de laatste berekeningen. Als de staat ervoor zou kiezen deze subsidies stop te zetten, zouden de Nederlandse klimaatdoelen van 2030 in één klap gehaald worden. Wat houdt het kabinet tegen?
Op een antwoord kunnen we lang wachten, maar daar is al lang geen tijd meer voor. Vandaar dat Extinction Rebellion de politiek een duwtje in de rug te geven. Zolang het kabinet noodzakelijke hervormingen tegenhoudt, zal de actiegroep ook het een en ander tegenhouden. Te beginnen met het verkeer op de A12, deze zaterdag. Er worden maar liefst tienduizend mensen verwacht op de snelweg, zoveel dat het misschien wel het hele weekend of de hele week kan duren om de weg weer vrij te krijgen.
Het Actiefonds draagt al een tijdje bij aan de acties van Extinction Rebellion. Bij de vorige op 27 mei, toen organisatoren preventief van hun bed gelicht werden, steunde wij de solidariteitsdemo waar 15 duizend mensen op afkwamen. De vernietiging van onze leefomgeving heeft al veel levens geëist – dat moet nú stoppen.
Daarom is nu het moment om die subsidies te beëindigen. Misschien ben je wel van plan om mee te doen met de blokkade van de A12 deze zaterdag 9 september, of met de solidariteitsdemonstratie in Den Haag waar sprekers als Clarice Gargard en Chautuileo Tranamil het zullen hebben over de koloniale en kapitalistische wortels van de huidige klimaatontwrichting. Keep it in the ground!
Help Het Actiefonds met 10 euro per maand en steun daarmee acties wereldwijd.
doneer nu