Tussen 28 juni en 9 juli houdt het LHBTQI+-collectief Mariposario Amazonico verschillende acties in Florencia, Colombia om de aanwezigheid en ervaringen van sekse- en/of genderoriëntaties die buiten de norm vallen te benadrukken.
De provincie Caquetá in Colombia gaat gebukt onder constante machtsstrijden tussen het nationale leger en verschillende gewapende groepen zoals de FARC. Hierdoor neemt het leven voor LHBTQI+-personen een bijzonder zwaar karakter aan. Volgens een rapport van Caribe Afirmativo ondervinden deze mensen bedreigingen, gedwongen verplaatsing, seksueel geweld, marteling, dwangarbeid, persoonlijk letsel, vrouwenmoord en doodslag. Hun levens worden constant onzichtbaar gemaakt door het conflict in de provincie, maar dat wil niet zeggen dat ze niet bestaan.
Dat weten de autoriteiten zelf maar al te goed. Op 28 juni werden bijvoorbeeld meerdere mensen met een sekse of genderoriëntatie die buiten de norm vallen tot excessief hoge straffen veroordeeld in Florencia. Achteraf bleek dat deze personen niet eens gebruik konden maken van een advocaat, wat nochtans hun recht zou moeten zijn.
Vandaar dat het collectief Mariposario Amazonico, in samenwerking met het kunstcollectief Caldera Gráfica Crew die we ook steunen, een serie acties organiseert om de rechten van LHBTQI+ onder de aandacht te brengen. Denk bijvoorbeeld aan een mars door de hoofdstraten van Florencia waarvoor alle mensen die zichzelf erkennen als queer, LGBTQI of met verschillende seksuele geaardheden en genderidentiteiten en sekswerkers, waarvan de meerderheid trans vrouwen zijn, zijn uitgenodigd. Deze straten zijn vaak het minst veilig voor hen, dus zullen ze dit moment aangrijpen om affiches op te hangen waarin gevallen van discriminatie in Caquetá aan de kaak worden gesteld. Maar ook posters die de transfobie in overheidsinstanties en gebrek aan gedegen seksuele voorlichten blootleggen.
Mariposario Amazonico geeft alvast het goede voorbeeld wat voorlichting betreft: zij bieden meerdere workshops aan over lesbo-erotica, fysieke en emotionele zorg in niet-monogame relaties, en nog veel meer.
Dak- en thuisloosheid is enorm toegenomen de afgelopen jaren in Nederland. De openbare ruimte wordt echter steeds ontoegankelijker gemaakt voor het groeiend aantal dak- en thuislozen.
In plaats van gedegen ondersteuning voor mensen en het oplossen van de wooncrisis, besteedt de overheid geld om de openbare ruimte ontoegankelijk te maken voor dakloze mensen. Door middel van zogenaamde ‘hostile architecture’ wordt ervoor gezorgd dat dakloze mensen niet op bankjes kunnen slapen of gewoon uit kunnen rusten. De Vriendelijke Bankjes Bond laat het hier niet bij, en maakt stadsmeubilair weer aangenaam voor iedereen. “Rot op met die leuning, kom met echte ondersteuning!”
De overheid maakt het leven van daklozen zuur door bankjes bij tramhaltes weg te halen, door tussenstukken op publieke bankjes te monteren zodat er niet op kan worden gelegen, door anti-homeless spikes op oppervlaktes te monteren. Daarmee doet ze alsof daklozen het probleem zijn, terwijl hun eigen woonbeleid dat is. De Vriendelijke Bankjes Bond strijdt actief tegen de verschillende manieren waarop mensen geweerd worden uit de openbare ruimte. Overal waar ze langskomen en hindernissen weghalen, laten ze een sticker achter. Het Actiefonds ondersteunt hen voor de aankoop van het materiaal om de hostile architecture weg te halen en meer stickers te laten drukken. Omdat iedereen een zo veilig mogelijke slaapplek verdient!
UPDATE: Z! De Amsterdamse Straatkrant en Spuit11 schreven over de acties van de Vriendelijke Bankjesbond. Ook zijn er vragen gesteld in de Amsterdamse Gemeenteraad en heeft burgemeester Halsema aangekondigd dat er geen nieuwe vijandelijke architectuur op bankjes komt!
De Indonesian Socialist Youth Movement heeft campagne gevoerd tegen het opschorten van een vooruitstrevende wet inzake de uitroeiing van seksueel geweld. De beweging heeft enkele successen geboekt, maar de strijd is nog lang niet gestreden.
Hoewel een progressieve wetsvoorstel tegen seksueel geweld in Indonesië al bijna tien jaar klaarligt, is het nog steeds niet geratificeerd vanwege religieuze conservatieve druk op de regering. Rechts vreest dat de opname van de term “seksuele instemming” (consent) in een wetsvoorstel tegen seksueel geweld stilzwijgend buitenechtelijke relaties zou goedkeuren.
De wetgevers hebben onlangs enkele essentiële elementen over instemming, machtsverhoudingen en inspraak uit het wetsvoorstel geschrapt. Verscheidene progressieve artikelen zijn uit de nieuwe versie geschrapt, waaronder artikelen waarin seksuele slavernij en seksuele marteling als een vorm van seksueel geweld worden aangemerkt. Bovendien werd de definitie van “verkrachting” verfijnd tot “gedwongen geslachtsgemeenschap”, en werd de verantwoordelijkheid voor voorlichting over seksueel geweld in het wetsvoorstel bij de gezinnen gelegd, ook al zijn de daders van seksueel geweld juist vaak familieleden! Ratificering van deze afgezwakte versie van het wetsvoorstel zou een enorme tegenslag betekenen voor de Indonesische feministische beweging.
Daarom heeft de Indonesische Socialistische Jeugdbeweging op Vrouwendag nationale demonstraties georganiseerd om te protesteren tegen de ontmanteling van deze wetgeving. Zij vreesden dat een recente verordening ter voorkoming van seksueel geweld op universiteitscampussen, genaamd The Minister’s Regulation No. 30/2021, hetzelfde lot zou ondergaan als het wetsvoorstel.
Het goede nieuws is dat hun campagne concrete resultaten heeft opgeleverd! Zij zijn erin geslaagd om massa-acties te mobiliseren in zeven Indonesische steden. De combinatie van organiseren en het koppelen van recente zaken van seksueel geweld op de campus en in het openbaar met de noodzaak van protestacties bleek van essentieel belang voor de campagne. Hierdoor hebben ze de ministeriële verordening nr. 30/2021 inzake de preventie van en omgang met seksueel geweld op instellingen voor hoger onderwijs succesvol verdedig tegen herziening!
Desondanks gaat de strijd om de originele Sexual Violence Eradication Bill aan te nemen door. De fanatici, fundamentalisten en conservatieven, zoals de Partai Keadilan Sejahtera (PKS) of de Partij van de Rijke Gerechtigheid, hebben de strijd verloren door de wet op de uitroeiing van seksueel geweld te verwerpen en hun poging om LGBT+’ers te criminaliseren. Maar de afgeslankte versie van de Sexual Violence Eradication Bill lijkt wel te worden aangenomen.
Het Actiefonds blijft de strijd van de Indonesische Socialistische Jeugdbeweging steunen!
Roma-vrouwen uit Vojvodina maken Servië bewust van klimaatontwrichting en klimaatracisme. Zij dringen erop aan dat degenen die het meest onder de klimaatcrisis in Servië te lijden hebben, integraal deel moeten uitmaken van de oplossing.
Er heerst een zeker misverstand dat ecologie een strijd is van de witte middenklasse, die wordt gevoerd door hoogopgeleide stedelijke elites. Voor zover mensen uit lagere klassen of geracialiseerde groepen erbij worden betrokken, is dat meestal in de vorm van goedbedoelde maar paternalistische beleidsvoorstellen die hen moeten helpen zonder hen noodzakelijkerwijs bij de klimaatstrijd te betrekken.
Dit is natuurlijk onzin, aangezien degenen die het hardst door klimaatverandering worden getroffen, als geen ander weten hoe dringend de strijd voor klimaatrechtvaardigheid is. De intersectie tussen racisme, armoede en klimaatverandering is al vaak aangetoond. Structureel racisme zorgt ervoor dat de maatschappij gesegregeerd blijft, en geracialiseerde groepen op de minst waardevolle locaties moeten wonen met veel gevaren voor gezondheid en het klimaat. Het racistische beleid van de staat acht de leven van deze mensen minder waard dan dat van de witte meerderheid. Dit zien we zelfs terug in het nationaal en supranationaal klimaatbeleid, waarin geracialiseerde gemeenschappen worden genegeerd ten gunste van een abstracte vermindering van de CO2-uitstoot.
De Roma-vrouwen van Vojvodina zullen niet machteloos toekijken terwijl hun gezinnen en vrienden nu al onder de klimaatramp lijden. De provincie Vojvodina is berucht om haar slechte waterkwaliteit: 40 procent van de inwoners drinkt water vervuild is met giftige stoffen zoals arseen, het actieve bestanddeel van rattengif. Dit percentage kan hoger zijn in de Roma-gemeenschappen van Vojvodina, aangezien zij in de armere delen van de provincie wonen.
De activisten zijn vastbesloten de Roma-gemeenschap te mobiliseren om te strijden voor klimaatrechtvaardigheid: om te beginnen schoon drinkwater in Vojvodina. Voor hen is de klimaatverandering simpelweg een mensenrechtenkwestie. De activisten willen hun gemeenschap mobiliseren om hun leefomgeving te beschermen, directe acties te organiseren tegen de grootste vervuilers en betere leefomstandigheden te eisen in het heden en de toekomst.
Het Actiefonds is er trots op Roma Vrouwen van Vojvodina te steunen.
De Filippijnen hebben een van de langste lockdowns ter wereld gehad. Dit heeft zwaar gewogen op armere huishoudens die door het huisarrest geen brood op de plank konden krijgen. De financiële steun en werkloosheidsuitkeringen zijn slechts een druppel op een gloeiende plaat. Niet gek dus dat het armoedecijfer blijft stijgen, volgens de regering van 21,1 procent in 2018 naar 23,7 procent in de eerste helft van 2021. Dit betekent dat ongeveer 3 miljoen Filipino’s de afgelopen jaren niet meer in staat zijn geweest om in hun basisbehoeften te voorzien, naast 23 miljoen andere Filipino’s. Werknemersorganisaties noemen het huidige minimumloon een “hongerloon” en vrezen dat het presidentschap van Marcos de situatie alleen maar zal verergeren.
Alsof dat nog niet genoeg was, verergerden de pandemie en de periodieke lockdown de armoede en de uitbuiting van loonarbeiders. Werknemers moeten bijvoorbeeld de kosten van hun eigen COVID-19-tests dragen om te kunnen werken, waardoor sommigen liever riskeren het virus op te lopen en andere mensen besmetten om zo hun baan niet te verliezen. Sommige werkgevers zouden zelfs van deze gelegenheid gebruik maken om vakbonden en stakingen aan banden te leggen, omdat het ministerie van arbeid werknemers hun stakingsrecht heeft ontzegd.
Gezien deze erbarmelijke omstandigheden hebben werknemers uit 7 regio’s in de Filippijnen een aanvraag ingediend voor een verhoging van het nationale minimumloon tot 750 Php per dag (13,09 euro). Het huidige en hoogste minimumloon, dat van regio tot regio verschilt, ligt op 537 Php per dag (9,37 euro). Door de campagne van Solidariteit voor Filipijnse arbeiders hebben politici er bij Duterte op aangedrongen om het minimumloon te verhogen naar Php 750 per dag voor Marcos’ bestuurstermijn.
Het Actiefonds steunde met trots deze campagne Bukluran ng Manggagawang Pilipino (Solidariteit voor Filippijnse arbeiders). Een minimumloon moet een leefbaar loon zijn!
Gemeente Den Haag heeft aangekondigd op 31 oktober 2022 de Samenscholing te ontruimen. De Samenscholing is de laatste autonome plek in Den Haag, met een lange geschiedenis en een belangrijke buurtwerking, waar de gemeente nu een eind aan wilt maken. Dat laat de Samenscholing niet zomaar gebeuren.
De Samenscholing staat voor alternatieve cultuur in Den Haag. Zonder het sociale centrum geen punkshows, geen anarchistische bibliotheek, geen veganistisch biologisch betaalbaar restaurant, geen gratis taalles, geen weggeefwinkel, geen vrouwengroepen en samenwerkingen met andere sociale centra in Den Haag. De gemeente heeft geen concrete plannen met het gebouw, dus na de ontruiming zou de oude school weer leeg komen te staan. Ontruiming voor leegstand in onacceptabel!
Door middel van verschillende soorten acties wilt de Samenscholing met hulp van het Actiefonds breed en internationaal mobiliseren voor het behoud van hun belangrijke en bruisende sociale centrum.
Zolang ze niet in het pand mogen blijven of een andere pand ter beschikking krijgen, blijft hun strijd voor autonomie en tegen leegstand en gentrificering doorgaan!
Binnenkort zal Lelystad airport openen. Dit is compleet onverantwoordelijk voor mens en natuur. Laat je daarom horen bij je lokale vliegveld op 14 mei. De luchtvaart moet krimpen, niet groeien!
De luchtvaart is een van de meest vervuilende sectoren ter wereld. Niet alleen draagt het significant bij aan de klimaatcrisis, maar ook het is ook een grote bron van geluidsoverlast. Tel daarbij de dramatische arbeidsomstandigheden op op vliegvelden en je ziet een duidelijk beeld naar voren komen van een sector die bereid is om alles te verwoesten voor een hogere omzet.
De Nederlandse overheid doet daar overigens graag aan mee. De regering is een belangrijke aandeelhouder in Schiphol en KLM, en doet er alles aan om de sector zo winstgevend mogelijk te maken. Zo heft zij bijvoorbeeld geen accijns op kerosine, een enorm vervuilende brandstof die de aarde naar de tering helpt. Maar hé, vluchten moeten wel betaalbaar blijven. Of wat dacht je van het feit dat de uitstoot van internationale vluchten niet wordt meegenomen in het nationale CO2-budget? Dan zou het namelijk duidelijk worden hoe ongelooflijk vervuilend de luchtvaart is, en dan zou ze godverhoedde moeten stoppen met uitbreiden. Wat betreft geluidsoverlast heeft de overheid zojuist de decibellennorm verhoogt, zodat bewoners niet kunnen klagen over de overlast die ze wel degelijk ervaren.
Het resultaat is een papieren werkelijkheid waarin de luchtvaart bijzonder stil is en enorm weinig uitstoot. Hier klopt natuurlijk geen reet van, maar dat is een probleem voor de niet zo verre toekomst. Sterker nog, de regering zal vermoedelijk binnenkort besluiten om Lelystad airport te openen. Want als er een ding was waar Nederland behoeft aan had, dan was het nóg een vliegveld.
Krimp de Luchtvaart organiseert daarom 14 mei een landelijke demonstratie tegen de uitbreiding van de luchtvaart. Je kunt bij je lokale vliegveld aansluiten, en dat zijn er nogal wat. Ons kleine landje, dat meer dan 10 keer in Spanje past.
Het Actiefonds steunt deze actie!
Wij zijn klaar met geweld in Oekraïne! In grote witte letters schreven we daarom in het Zuiderpark van Den Haag een boodschap aan de Russische president.
Wij zijn solidair met alle activisten in Rusland, Oekraïne, Belarus en alle andere mensen die lijden onder repressie en vechten voor vrijheid. Met deze publieke actie willen wij het belang van grassrootsactivisme onderstrepen, want verzet begint bij zelforganisatie.
Wij hebben de afgelopen drie maanden veel protesten, (creatieve) directe acties en bewustwordingscampagnes ondersteund, die activisten vaak onder heftige staatsrepressie en met gevolgen voor hun eigen vrijheid uitvoerden. Samen met activisten wereldwijd pleiten zij voor steun aan vluchtelingen, veilige vluchtroutes en voor het einde van de Russische agressie.
In de komende weken en maanden zal Het Actiefonds zich blijven focussen op het ondersteunen van actiegroepen en bewegingen die zich inzetten voor rechten van Oekraïners en Oekraïense vluchtelingen in verschillende landen.
Illegale goudmijnbouw in Ecuador neemt in rap tempo toe, met desastreuze gevolgen voor mens en natuur. De meeste getroffen gebieden bevinden zich vlak bij oorspronkelijke gemeenschappen die genoeg hebben van de verwoesting. Zij strijden nu voor een eind aan de illegale mijnbouw en eisen hun rechten op!
De Ecuadoraanse provincie Napo staat bekend om haar rivieren. Vanuit de bergen van Napo ontspringen namelijke tientallen stromen die zich verzamelen in de Napo-rivier, die op zijn beurt uitmondt in de Amazone-rivier. Door de hoge ligging in het Amazonewoud was deze provincie lange tijd voornamelijk het onderkomen van ongeveer 50 Quechua-gemeenschappen. Volgens het Instituto Nacional de Estadísticas y Censos, het Ecuadoriaanse CBS, leeft meer dan de helft van de bewoners in Napo in armoede of extreme armoede.
Tegelijkertijd verbergen de heuvels van Napo een enorme rijkdom. In rivierbeddingen en oevers bevinden zich grote hoeveelheden goud. Lange tijd waren de Quechua-gemeenschappen de enigen die spaarzaam gebruik maakten van deze grondstof, maar in de laatste maanden is daar in rap tempo verandering in gekomen. In een zoveelste aflevering van koloniaal geweld, zien deze gemeenschappen hoe hun gezondheid en voortbestaan, net als die van de omliggende natuur, worden bedreigd om overzeese zakken te vullen.
Hoe meer de wereld verandert, des te meer ze hetzelfde blijft. De tijden van Europese goudkoorts in Zuid-Amerika lijkt misschien ver achter ons te liggen, ook vandaag de dag zien we hoe gemeenschappen moeten wijken voor de grondstoffen onder hun woongebieden. Goud is een belangrijk metaal geworden voor de productie van smartphones en andere high-tech, waardoor de vraag ernaar onverminderd hoog blijft.
De Ecuadoriaanse overheid heeft de laatste decennia 32.277 hectare aan land in Napo verkocht aan mijnbedrijven. Dat is ongeveer evenveel land als de gemeente Rotterdam. Sinds 2011 is de grootste speler in de Napo-mijnbouw is ‘Terra Earth Resources S.A.’, gefinancierd door Chinees kapitaal. Volgens de wet moesten vertegenwoordigers van de Quechua-gemeenschappen sinds 2007 worden geraadpleegd over projecten in hun woongebied. Dit is niet gebeurd.
Alsof dat nog niet genoeg is, is de illegale mijnbouw de afgelopen maanden flink gestegen. Terwijl ze in oktober 2021 nog maar één hectare besloeg, steeg het oppervlak in twee maanden tijd tot wel 61 hectare. Zelfs lokale bestuurders trokken aan de alarmbel, maar de overheid leek niet in staat om zich adequaat te verzetten tegen de illegale mijnbouw. Er zijn zelfs aanwijzingen dat sommige functionarissen zelf een slaatje slaan uit de situatie.
De bestuurders hebben al aangegeven zo snel mogelijk de illegale mijnbouw tot een halt te roepen. Maar volgens bewoners van Napo overschaduwt het onderscheid tussen legale en illegale mijnbouw een veel fundamentelere kwestie: legaal of niet, de mijnbouw in Napo is verschrikkelijk voor de natuur en de gezondheid van omliggende bewoners.
In de bodem valt gemakkelijk de desastreuze effecten van de mijnbouw af te lezen. In onvervuilde gebieden van de bergrivieren trof men 19 mg/L kwik aan, terwijl in gebieden waar illegale mijnbouw plaatsvindt 130 mg/L is gemeten. Dit is een enorme toename van een giftige stof die de ecologische voorschriften van Ecuador met zevenmijlslaarzen overschrijdt. Daarbovenop is er een kwantiteit aan koper, ijzer, aluminium, magnesium, lood en zink gemeten die tot wel 500 procent boven de toegestane norm lag.
De gevolgen voor de natuur zullen niet verbazen: de overlevingskans van insecten daalt met 50 procent in vervuilde gebieden. Grotere vissen vermijden deze delen van de rivieren, terwijl ze belangrijke broedplaatsen waren. Het gevolg is dus dat een paar maanden illegale landbouw de voortplantingscyclus van talloze vissen verstoort.
De regering beweert illegale mijnbouw te bestrijden, maar benadrukt dat legale vormen van mijnbouw niet zullen worden herzien. Volgens mensenrechtenadvocaat Andrés Rojas is dit onderscheid totaal arbitrair. Ook legale mijnbouw ontsnapt aan de voorgeschreven milieunormen en vervuilt de natuur. Ook legale mijnbouw brengt de oorspronkelijke bevolking in gevaar en verdrijft hen uit hun huizen. Er bestaat geen ‘schone’ mijnbouw, en zeker niet als je bedenkt dat de legale en illegale mijnbouw sterk met elkaar verbonden zijn. Hoe meer gebied werd verkocht voor legale mijnbouw, hoe meer de illegale mijnbouw toenam.
De bewoners van Napo hebben zich daarom recentelijk verenigd in het collectief Amazonia Resiste. Onder leiding van voornamelijk Inheemse vrouwen maken zij een vuist tegen de goudmijnbouw in hun woongebied. Zij eisen een einde aan de illegale mijnbouw, en duidelijke richtlijnen voor hun recht op raadpleging bij afspraken over hun woongebied.
Om dit te bereiken hebben zij vele demonstraties en sit-ins gepland op strategische locaties in de hoofdstad Quito en de provinciehoofdstad Tena. Daarnaast werken zij met tientallen bewoners, advocaten en juridische experts aan een nieuwe richtlijnen voor hun wettelijke recht op raadpleging, zodat hun rechten beter worden beschermd.
Het Actiefonds is trots om deze campagne te steunen. Amazonia resiste!
Reclaim the Seeds is ontstaan als protest tegen nieuwe EU-regelgeving voor zaden en pootgoed. Deze groep wil in Nijmegen een kritische en mondige beweging opbouwen die alternatieven kan ontwikkelen tegen de verlammende regelgeving van de EU.
Deze regelgeving zorgt namelijk voor een enorm homogene zadenmarkt, die ook nog eens in de handen ligt van een aantal grote multinationals met de juiste patenten. Dit is desastreus voor de Europese biodiversiteit en voor de weerbaarheid van ons voedselsysteem.
Op 30 april organiseert Reclaim the Seeds een zadenmarkt in Ecodorp Zuiderveld, vlakbij Nijmegen. Hier kunnen mensen zeldzame rassen met elkaar uitwisselen om de lokale biodiversiteit te vergroten. Daarnaast kunnen mensen lezingen en workshop bijwonen over onder andere Europese landbouwpolitiek, dekolonisatie, antikapitalisme en klimaatneutrale landbouw. In de avond is live-muziek en veganistisch eten. Toegang tot Reclaim the Seeds is op basis van vrijwillige donatie, en er zal voor verschillende collectieven en tuinders de mogelijkheid zijn om kennis, middelen en meningen uit te wisselen via de workshops, stands, discussies en sociale activiteiten.
Kom langs en plant ook een zaadje voor antikapitalistisch landbouwverzet!
Help Het Actiefonds met 10 euro per maand en steun daarmee acties wereldwijd.
doneer nu